1
Eşcinsellik - Hayatlardan parçalar, hayata mektuplar (ziyaretçi karalama defteri) / Ynt: EŞCİNSELLİK: Zor bir imtihan evet ama her zorluktan sonra bir kolaylık vardır.
« : 19 Mayıs 2025, 10:45:01 ös »
Evet içimi yiyen duygu ve düşüncelerime takıntı ve obsesyonlarıma yenik düştüm ve daha fazla bu ilişkiyi sürdüremeyeceğime karar verdim. Oysa ki ilk defa hayatımda daha önce başka kızlar da olmuştu duygusal bağ kurduğum ama bu kadar olgunlukla karşılayan anlayışlı olanına denk gelmemiştim. Büyük ihtimalle mutluluğu ben kendime haram kılıyorum gibi bir durum oluyor... Uzunca bir mesaj yazdım not defterinde kendi yaşadıklarımı ve şuan ki halimi dile getirdiğim hazırladım göndermek için ama bunu yapamadım cesaret edemedim nasıl diyebilirim ki diye düşündüm ben eskiden böyle böyleydim bundan dolayı başıma bunlar geldi defalarca dua ettim kurtulamadım ağladım olmadı elimden tutan bir ebeveynim olmadı diyemedim... Beni anlar mıydı belki anlayabilirdi konuştuğumuz süre zarfında salak saçma triplere girmeyen genelde olgunlukla konuştuğumuz yanları vardı. Ama ben söyleyemedim ve ona mesaj atıp ben bu durumu devam ettiremeyeceğim sana anlatamayacağım bazı sebeplerden ötürü ve senin duygu düşüncelerini zamanını çalmakta istemiyorum şeklinde benzer bir yazı yazdım seni rahatsız etmeyeceğimi ve çok özür dilediğimi dile getirdim. O o durumda dahi olgunlukla bu durumu karşıladı ve düşüncene saygı duyarım umarım hayatında mutlu olursun şeklinde bir mesaj yazdı.
Bu kararı almamda ki asıl sebep bir insanın duygu düşünce ve zamanını çalmak istemememden dolayı oldu o da bir insan onun hakkını yiyemezdim (hoş benim ağzıma sıçıldı bu hayatta gelen geçen tekme vurdu... Dünya hassas kalpler için cehennemdir). Yani böyle bir durumda aklıma gelen şey şu anca baştan benim durumumu bilecek bir kişi olacak buna rağmen benimle devam etmek isterse o zaman içim huzurlu olacaktı. Hüseyin hocamın söylediklerini yabana atıyor değilim haksız da demiyorum ama bu durum benim yaşayışıma ve kişiliğime uymadığını düşünüyorum baştan karşımdaki kişi bu durumu bilmeli ve buna rağmen benimle duygusal bir birliktelik istiyorsa öyle olmalıydı.
Bu arada dua ve ibadet konusunda da sekteleme yaşıyorum çünkü sürekli vesveseye maruz kalıp aklıma neden bu kadar zor olmalıydı bu hayat zaten çok hakkım yendi ben iyi bir insan olmaya çalışırken karşımdakiler bana zulüm etti. Yaşım geldi geçiyor vs. vs. ohooo bitmiyor yani mal gibi bir durumdayım bu sefer de şöyle dua ettiğim zaman bir şey hakkında doğru mu yapıyorum yanlış mı yapıyorum bir yol ama benim açık ve net he olması gereken bu diye ettiğim dualarımda karşılık alamadığım gibi bir şey hissediyorum. Ama bunu kalkıpta inancımdan vazgeçeyim kıvamında değil sadece burada ki hikmeti çareyi çözemediğim konusunda içimde bir kırgınlık, hüzün ve rahatsızlık var ve ben bunu aşamıyorum. Yine aklıma keşke hiç doğmasaydım vs. tarzında düşünceler geliyor her ne kadar bazen düşünmemeye çalışsam da oluyor bazen iyiyi güzeli telkin ediyorum ama üstümde ki yük normalinden daha ağır gibi. Şuan ne yapacağımı bilmiyorum her söylenilene de kalben kabul edemiyorum içimin rahatsız olduğu konuları kafamda bitiremiyorum mal gibi bir haldeyim. Ama bunlara rağmen tamamen ümitsiz de değilim sadece neler olacak gerçekten bilmiyorum ve bilinmeyen her durum ayrı bir korkutucu geliyor. Bir söz aklıma geliyor en kötü karar bile kararsızlıktan iyidir diye kimin sözü bilmiyorum ama bazen kafamı kurcalayan bir söz. Teslimiyet ve şüphe etmeme konusunda sınıfta kaldığımı düşünüyorum ama bu durumu düzeltmekte elimde ve yaşıyorsam şuan hala yapabileceğim alabileceğim reaksiyonlar var. Ümidim o yönde ki umarım hem dünyamı hem ahiretimi kurtaracak doğru adımları atabilirim ama şuan bu konuda bu adımı atmak içimden geldi ki bu yaptığımı yapmak zorunda hissettiğim için yaptım doğru veya yanlış... Çok üzgünüm.
Bu kararı almamda ki asıl sebep bir insanın duygu düşünce ve zamanını çalmak istemememden dolayı oldu o da bir insan onun hakkını yiyemezdim (hoş benim ağzıma sıçıldı bu hayatta gelen geçen tekme vurdu... Dünya hassas kalpler için cehennemdir). Yani böyle bir durumda aklıma gelen şey şu anca baştan benim durumumu bilecek bir kişi olacak buna rağmen benimle devam etmek isterse o zaman içim huzurlu olacaktı. Hüseyin hocamın söylediklerini yabana atıyor değilim haksız da demiyorum ama bu durum benim yaşayışıma ve kişiliğime uymadığını düşünüyorum baştan karşımdaki kişi bu durumu bilmeli ve buna rağmen benimle duygusal bir birliktelik istiyorsa öyle olmalıydı.
Bu arada dua ve ibadet konusunda da sekteleme yaşıyorum çünkü sürekli vesveseye maruz kalıp aklıma neden bu kadar zor olmalıydı bu hayat zaten çok hakkım yendi ben iyi bir insan olmaya çalışırken karşımdakiler bana zulüm etti. Yaşım geldi geçiyor vs. vs. ohooo bitmiyor yani mal gibi bir durumdayım bu sefer de şöyle dua ettiğim zaman bir şey hakkında doğru mu yapıyorum yanlış mı yapıyorum bir yol ama benim açık ve net he olması gereken bu diye ettiğim dualarımda karşılık alamadığım gibi bir şey hissediyorum. Ama bunu kalkıpta inancımdan vazgeçeyim kıvamında değil sadece burada ki hikmeti çareyi çözemediğim konusunda içimde bir kırgınlık, hüzün ve rahatsızlık var ve ben bunu aşamıyorum. Yine aklıma keşke hiç doğmasaydım vs. tarzında düşünceler geliyor her ne kadar bazen düşünmemeye çalışsam da oluyor bazen iyiyi güzeli telkin ediyorum ama üstümde ki yük normalinden daha ağır gibi. Şuan ne yapacağımı bilmiyorum her söylenilene de kalben kabul edemiyorum içimin rahatsız olduğu konuları kafamda bitiremiyorum mal gibi bir haldeyim. Ama bunlara rağmen tamamen ümitsiz de değilim sadece neler olacak gerçekten bilmiyorum ve bilinmeyen her durum ayrı bir korkutucu geliyor. Bir söz aklıma geliyor en kötü karar bile kararsızlıktan iyidir diye kimin sözü bilmiyorum ama bazen kafamı kurcalayan bir söz. Teslimiyet ve şüphe etmeme konusunda sınıfta kaldığımı düşünüyorum ama bu durumu düzeltmekte elimde ve yaşıyorsam şuan hala yapabileceğim alabileceğim reaksiyonlar var. Ümidim o yönde ki umarım hem dünyamı hem ahiretimi kurtaracak doğru adımları atabilirim ama şuan bu konuda bu adımı atmak içimden geldi ki bu yaptığımı yapmak zorunda hissettiğim için yaptım doğru veya yanlış... Çok üzgünüm.
Beni beğenip benle irtibat kurmaya çalışan bir kızı hayatımdan cikarmamaliymisim. Bu kızla konuştuğum sure zarfında kalkıp yeni bir erkekle konuşayım tanışayim isteği de gelmiyor çünkü aradığım ilgi alaka duygusallık tatminini şuan hali hazırda yaşıyorum ben.
dalga geçmek için demiyorum tabi de neyse. Sonra gitti eşinin vajina ve anüsünün fotoğrafını falan attı birden neye denk geldim böyle... Benim de aletin fotoğrafını istedi ben atmadım tabi. Kendimi kötü hissettim hiç girmediğim bir ortamdı bu ve eşcinsel ortamdan daha kötü hissettiğim bir durumdu bir erkeğin kendi eşiyle böyle bir şey yapıyor olması beni garip ve kötü hissettirdi. Doktorum spor yapma demiştim sağlık sorunumda dolayı her şey de o yasak bu yasak Hüseyin hocam diyor onu yapma bunu yapma Rabbim diyor şu haram bu helal vs. artık kafamda hepsine ayrı ayrı dikkat etmek zorunda olma düşüncesi beni çok yordu bunu dile getirdim. Yani bu sürecin zorluğu nefsimin bana daha çok baskı yapmasına sebebiyet vermiş öyle teşhis koyduk. Evet dedik karar verdik spora başlayacağım doktor tavsiyesini biraz arka plana alıp çünkü her konuda her şeyi kendime yasak hale getirdiğim de bu sefer ruhsal olarak rahatsız oluyorum ve bu beni daha kötü durumlara sokuyor. Bizim için ruh daha önemli. İlgi alaka isteği de bu gerilimden kaynaklanıyormuş stres yönetimi yok stresi atacak bir durum yok vs. Bir de şunu dile getirdim evet bir erkek ve kadının sevişmesini izlerken zevk alıyorum yükseliyorum ama bu seferde bir erkekle olan ilişkide ki hazzı alamayacağım o kadar keyifli olmayacak düşüncesi geliyor ve bu beni heteroseksüel olmasam mı gibi kafama düşünceler girmesine sebebiyet veriyor. Bende iyileşmekten korkuyorum sanırım diyorum. İyileşmeye direnç geliştiriyormuşum. Hocam dedi bir erkek ile bir kadının cinsel ilişkisinden sonra duygusal bir bağ oluşumu da oluyor ama bu erkek ile olmayan bir şeydi. İyileşmenin tedirginliği dedik. Instagram keşfetimde nasıl düştü bilmiyorum o tarz video ve fotoğraflardan uzak durmama rağmen eşcinsel bir porno starı denk geldi tanıdığım bende merak edip bir baktım bakmaz olaydım. Bu sefer de keşfetime başka eşcinseller vs. de düşmeye başladı daha çok gözüme denk gelmeye başladı. Eşcinsel hayatı renkli hayat gibi algılıyormuşum eğer bir kadınla ilişki durumum olursa ben bedeller ödeyecekmişim algısı bende oluşuyormuş. Normalde sigarayı bırakmıştım ama çok bunaldığım için ona da tekrar başladım. Doktorum sigara iyileşme sürecini baltalıyor demişti ondan bırakmıştım ama bu sefer de çok bunalıyorum diye yapamadım kafam allak bullak hatta bazı okuyan kişiler de bu ne geveliyor nasıl dengesiz bir tip diyebilir evet problemliyim biraz... Başkaları ile konuşurken kendime şöyle dedim ben dedim durmazsam şuan daha fazlasını isteyeceğim o yüzden açtım bir erkekle kadının sevişmesini izleyip kendimi öyle tatmin ettim. Bu yaptığım doğru bir şeymiş. Kötünün iyisi yani. İş, kariyer, hastalık eşcinsellik hepsi birden çok yoruyor. 30 yaş bunalımı varmış sanırım biraz da onu tesirindeymişim, geleceğinin ne olacağını bilememek kestirememek. Hasta olmam bir kadınla tanışmamı da zorlaştıran bir durum olup bu da beni kısıtlıyordu. Bir erkek oradaki chat programlarında bana mesaj atsa bile görmezden gelmem gerekiyormuş. Hocam kendisine de yazan yürüyen kişiler olduğundan bahsetti. Hocama dedim bir kere birisinin durumla alakalı bir yazısını paylaşmıştınız o kişi de görsel beğenme anlamında vs. bir erkeği tamamen bakınca hoş görme gibi bir durumun hiç bitmeyeceğiyle alakalı bir yazıydı ve bu beni kötü hissettirmişti. Hocam da dedi ben olumlu olumsuz her şeyi paylaşabiliyorum onu niye ciddiye alıyorsun gerçekten süreci tamamlayanlarda böyle bir şey söz konusu değil tamamen bitiriyorsun kafanda. Bu da içimi rahatlatan bir cevap oldu benim için. Beni beğenen bir kız olduğunda da reddetmememi söyledi hocam gittiği yere kadar aranda duygusal bir bağ kur dedi. Bunun da iyileştirici etkisi varmış.