Eşcinsel Terapi Forum - Psikolog www.huseyinkacin.com

Allah Deriz…

   On bir ayın sultanı ramazan. Aslında sadece bir yılın değil bir ömrün sultanıdır. Sadece bir ayda dünya ve ahireti tadarız. Yılda bir kerede olsa dünya hayatına bürünmüş bedenimizi, kalbimizi ve zihnimizi dünyadan soyutlarız. Sadece bu ay hem dünya için hem de ahiret için çalıştığımızın farkına varırız.

   İlk önce Allah deriz… niyet ederiz ağzımızı, kulağımızı ve bütün bedenimizi dünyadan çekeriz. Helallerde artık haramdır bizim için. Şeytan Hz. Adem’e yaptığı şeyi bu sefer bize yapmaya çalışır. Ama nafile. Biz gördüklerimizden dersimizi almıştık. Yine de uğraşır. Uğraşır ama boşuna. Kanmamak için başımızı öne eğeriz, gözlerimizi kapatırız. Teslim olmamak için dilimizi dünya tatlarından çekeriz.

   İlk önce Allah deriz… sonra başlarız dünya ile birlikte ahiretimizi yaşamaya. Bir ayda her şeyin farkına varırız. Öleceğimiz zaman bizimle gelenleri ve bizi yalnız bırakanları ayırt ederiz.

   İlk önce Allah deriz… yemek yerken düşen ekmek kırıntılarına uzanmazdık. Şimdi ufacık bir ekmek kırıntısı dahi koyamıyoruz ağzımıza. İsraf edip yere döktüğümüz sular vardı. Şimdi bir damla suyu dudağımıza değdiremiyoruz. Malımız mülkümüz var ama şimdi bir işe yaramıyor. İşte o zaman bir damla suyun, ufacık bir ekmek kırıntısının değerini anlıyoruz. Malımızın, mülkümüzün öldüğümüz zaman bir işe yaramadığını anlıyoruz.

   Sonra gün de ölür. Akşam olur ezan okunur. Allah deriz… Allah deriz orucumuzu öyle açarız. Kıtlıktan çıkmış gibi saldırmayız her şeye. Yaratan yaptığımız ibadetle beslemiştir ruhumuzu… Resul-ü Ekrem gibi doymadan kalkarız, her nimete şükrederek.

   Daha birkaç gün öncesine kadar canımızı verir, cebimizdekini veremezdik. Şimdi bir değeri olmadığını anladık. Daha rahat paylaşır olduk…

   Bu öyle bir ay ki! Meleklerin bize imrendiği bir ay. Önümüzde bu kadar nimet varken; ağzımızı, dilimizi çekmek. Gündüzümüzü oruçla, gecemizi ibadetle geçirerek meleklerden üstün oluruz. Kalbimizde sadece Allah sevgisi vardır bu ay…

   Sonra sahur vakti… sanki ölecekmişiz gibi dünya nimetlerine son kez bakarız. Tatmak isteriz onu da yapamayız. Birazdan okunacak ezan ve Rabbimize yapacağımız ibadet aşkı ile doymuşuzdur zaten.

   Sabah ezanıyla akşam ezanı arasında geçen sürede ölümü, akşam ezanı ile sabah ezanı arasında geçen sürede ise yaşamı tadarız.

   Bu ayda ömrümüze ömür katan bir de gece vardır. Bir fırsat mı yoksa mükafat mı desem bilmiyorum. Bin aydan daha hayırlı bir gece… kadir gecesi ömrümüze ömür katıyor. Cennette peygamberimize yaklaşmak için bir fırsat. Bu geceye kavuştuğumuz için ise mükafat. Dileyin benden bu gece dersin Rabbim. Yine avucumuzu açıp Allah deriz. Kalbimizde senden başka bir şey olmadığı içini, seni dileriz Rabbim…

   Ramazan ayı bittikten sonra kalbimizi bir hüzün, bir korku sarıyor Rabbim… ya tekrar dünya sevgisi dolarsa kalbimiz, ya tekrar tamamen dünya için çalışırsak… bizi bize bırakma Rabbim. Kalbimize sevginden başka bir şey koyma. Her ayımızı ramazan gibi mukaddes kıl ve her gecemizi Kadir gecesi gibi fırsat kıl, mübarek kıl…

Hasan AKAR

Adım Adım
   Resul’üm sen karanlık bir dönemde geldin, aydınlattın bizleri. Güneşin karanlığı delip sabaha kavuşması gibi bizde sana kavuşmuştuk. Çok uğraşlar verdin insanların Müslüman olması için. Şimdi yaşadığımız devirde insanların Müslüman olup olmadığını kendileri belirleyemiyor. Doğarken elimize bir kağıt parçası veriyorlar. O kağıt parçası dinimizi belirliyor. Adının nüfus kağıdı olduğunu öğreniyorum bir süre sonra. Nüfus kağıdının arkasında dini İslam yazıyor. Kulağa  çok hoş geliyor. Mutluluk verici bir şey. Daha sonra yanıldığımın farkına varıyorum. İnsanların Müslüman olduğu bu şehirde her köşe başında bir pislik, her ağaç dibinde günah var. Bu canımı acıtıyor Resul’üm. Ne çabuk unuttular seni, oysaki anlattıkların bu kadar kolay unutulacak şeyler değildi. Sen sıradan biri değildin ki seni unutsunlar. Sen son Peygamber Muhammed Mustafa(s.a.v) din. Nasıl bir cehalet seni unutturabilir ki. Bize üç tarafı denizlerle çevrili bu şehri müjdelemiştin Resul’üm. Buraya geldiğimizde deniz mavi renginde, İstanbul’da cennetten bir köşeydi adeta. Şimdide bu şehrin etrafı denizlerle çevrili ama mavi renginde değil. Siyah küfür renginde. Günah deryasında yaşıyoruz Resul’üm.

   Her dönemde bizi Kur’an’dan uzaklaştırmak için pervasızca çırpınışlar olmuştur. Yine öyle bir devirde sen geldin Üstadım. Kur’an-ı cemaatsiz bırakmamak için gelmiştin. Ama biraz acele edip erken gelmiştin Üstadım. Zamanın bediisiydin sen Üstadım. Sen erken geldiğini söylüyordun. Bizim zamanımızdan bahar diye bahsediyordun. Evet Üstadım bizler sizin ektiğiniz Nur tohumlarıyla Cennet-asa bir baharda geldik. Baharımızı yaşamamıza izin vermediler Üstadım. Baharımızı kışa çevirdiler. Kur’an-ı anlamak için uğraşmanın yasak olduğu bir dönemde geldik. Üstadım kitaplarını köşe bucak sakladığımız bir dönemde geldik. Niçin bu pervasızca çırpınışları? Kur’an-ı’n  cemaatsiz kalmayacağını hala anlamadılar mı? Ne kadar uğraşırlarsa uğraşsınlar Allah’ın Nurunu söndüremeyeceklerini anlamadılar mı?

   Rabbim her adım atışımızda bir günah, her köşe başında haram var. Bir ömre kaç adım sığar bilmiyorum Rabbim ama iznin olursa bir ömür her adım atışımızı sevaba, her adım atışımızı helale çevirmek istiyoruz.

Hasan AKAR