Eşcinsel Terapi Forum - Psikolog www.huseyinkacin.com
Eşcinsellik => Eşcinsellik - Hayatlardan parçalar, hayata mektuplar (ziyaretçi karalama defteri) => Konuyu başlatan: psikolog - 20 Haziran 2025, 06:34:07 ös
-
Merhaba, adım Nalan. Size, 17 yaşındaki kızımın bir süredir kendini cinsiyetsiz diye tanımladığı ve
ailece bir çıkmaza girdiğimiz için ulaşıyorum.
Eşimle evlendikten sonra Manisa’da yaşamaya başladık. Ben memurdum kızıma bakacak kimsem
olmadığı için istifa ettim ve ben baktım. 3 yaşında kreşe başlattım. Küçükken evde televizyonsuz
sadece oyunlar oynayarak, aktiviteler yaparak, resim ve el işleri yaptırarak büyüttüm. Yaşıtlarıyla bir
araya geldiğinde kızımın farklı bir çocuk olduğunu hissetmeye başladım. Bu farklılık diğerlerinden
daha olgun, farkındalığı yüksek ve zeki olduğuydu. Çocuk parklarında diğer çocuklar koşup oynarken,
kızım ağaçlarla vs ingileniyordu.
Bu farklılıkları sebebiyle ilkokulda da ortaokulda da arkadaşları tarafından çok anlaşılmayan,
eğlenceye dahil edilmeyen çocuk oldu. Sınıfta diğerlerinden daha çabuk anladığı veya bildiği için
sırasında başka şeylerle uğraşması öğretmenlerini kızdırırdı ve azar işitirdi.
İlkokulda Bilsem’e de gitmeye başladı. Oradaki kendi gibi olan akranlarıyla konuşmak, ders yapmak ve
üstün yetenekli çocuğu anlayan öğretmenlerle olmak çok hoşuna gitti
Bu arada İstanbul’a taşındık
Genel olarak çocuk merkezli bir aile yapımız var diyebilirim.
İstanbul’daki ilk yıllarımız maddi açıdan zorlandığımız yıllar oldu ama yine de öyle çok kavga edilen bir
aile olmadık. Her yıl yaz tatillerine gittik, gezdik. Kızımızın ilgisine göre spor, atölyeler gibi bir çok şeyi
deneyimlemesini sağladık.
Hep kitap okuyan, projeler yapan, bilimle uğraşan, merak eden, müzik dinleyen öğrenmeyi seven bir
çocuktu.
7. ve 8. Sınıfı pandemiyle geçti. O zamana kadar çok ilgilenmediği bilgisayar ortamıyla tanışmış oldu ve
tüm çocuklar artık dışarıda buluşmak yerine bilgisayarda buluşup sohbet etmeye başladılar. 14
yaşında regl oldu ve bu durumu hiç sevmedi ona çok gereksiz geldi, 3-4 ay sonra alıştı
Lise başlar başlamaz kızımda değişiklikler başladı, arkadaşlarından bazı sosyal medyaları ve oyunları
öğretmişti. Bu yıl beni rahat bırakın ders çalışmayacağım dedi, oyunlar, sohbet odaları ve sosyal
medya başlarken; kitap okuma, bilimle uğraşma, merak etme ve araştırmalar bitmişti.
Bazı porno görüntülere, yeni ve ağır küfürlere maruz kaldı. Cinsel yönelimlerin çok farklı olabileceğini
doğduğun cinsiyeti kabul etmek zorunda olmadığını gibi söylemleri başladı. Nereden duyuyorsun
bunları dediğimizde biliyorum işte youtube den dinledim diyordu.
Artık online Amerikan Fransız ve Japon arkadaşları vardı. Bir ara bilgisayarında intihar mektubu gördük
ve çok korktuk. Bu arada göğüs hastalığı sebebiyle tıp fakültesine gittik, oradan adölesan bölümüne
oradan da kendimizi çocuk psikiyatri bölümünde bulduk.
Karşımıza bir profesyonel çıkacak ve bu durumunun geçici olduğunu, ergenlikte kafasının
karışabileceğini falan söyleyecek diye bir beklenti içindeydik. Bu arada kızım hala AVM’lerde takı
mağazalarına giriyor, etek giyiyor, oje sürmek gibi kızsal bazı faaliyetler yapıyordu. Psikiyatrist hemen
ilaç başlattı, biz çaresiz kabul ettik.
Neredeyse ayda bir tıp fakültesindeki randevumuza ailece gidiyorduk. Bu arada kesinlikle kızımızı
yargılamıyor ve sürece güvendiğimizi söylüyorduk, bu arada psikoloğa da başladık çünkü fakültede
terapi yapılmıyordu.
Derslerden uzaktı meme kestirme ameliyatlarını ya da regl durdurma hormon ilaçlarını araştırıyordu
ve onun bulduğu kaynaklarda bunun çok kolay ve güzel olduğu iyi bir hayat olduğu belirtiliyordu.
Bu arada endokrin bölümüne sevk etmek istediler ama biz tıp fakültesi dışında özel bir doktora
götürdük
Doktor hanım bu ilaçları kullanmasını kesinlikle önermedi, bunu psikiyatriste söylediğimizde yanlış
doktora gitmişsiniz bence artık kullanabilir dedi.
O günden sonra ne yapacağımızı bilemez bir durumda iken tıp fakültesini bırakma kararı aldık. Daha
bu tarz konuları araştırma seviyesinde olan ve hocalarının bunu söyle bunu yap dedikleri kişilerle vakit
harcamayalım dedik.
Birkaç ay sonra bir videoya denk geldim, Hüseyin bey tarafından iyileştirilmiş bir genç hayatını
anlatıyordu. Bu video ile umut doldum, Psikolog Hüseyin Beye telefonla ulaştım sağolsun hikayemi
dinledi, neler yapabileceğimizi söyledi. Hatta benimle konuşmaları için hem ebeveyn hem trans
olmaktan vazgeçmiş arkadaşlarla tanıştırdı. Umudum katlanarak çoğaldı.
https://www.instagram.com/reel/C7w-hwji3sm/
-
Merhaba ben Nalan.
Geçen gün Hüseyin beyle yüzyüze tanıştım. Kızımın durumuyla ilgili çıkmazda olduğum için gittim. Bana çocuk yetiştirirken yapılan bazı kritik soruları sordu, hepsini yapmış olduğumu gördüm. Çok üzüldüm ama geç olmadığını herşeyin düzelebileceğinden bahsetti ve ebeveyn olarak yapmam gerekenleri anlattı. Bazen hayatın akışında çok önemli şeyleri kaçırabiliyoruz ve hatamızı görmüyoruz. Çok şanslıyım ki Hüseyin bey gibi bir psikoloğum var. Hem kendimin hem çocuğumun iyileşmesini herkese örnek olur diyerek paylaşıyorum paylaşmaya devam edeceğim.
https://x.com/doludizginorg_/status/1797712821054271712
-
Ben eşim ve 2 kızımızla Hüseyin beye aile terapisine başladık.
İlk bahsettiğinde saçma gelmişti, nasıl yaparız hiç pratik değil diye düşünmüştüm.
Ama terapiye gittiğimiz ilk günden itibaren hayatımızda çok şey değişti diyebilirim.
Hüseyin bey terapi için her enstrümanı kullanıyor.
Tabi ki maddi açıdan ve de fiziksel açıdan zorlanıyoruz çünkü çok uzaktan geliyoruz ama her birimizin iyileşmesi paha biçilemez.
Tavsiye ediyorum.