Son İletiler1
Eşcinsellik - Hayatlardan parçalar, hayata mektuplar (ziyaretçi karalama defteri) / Ynt: RIZASI YOK: BİR KEREDEN ÇOK ŞEY OLUR KİTABINDAN HALİM'İN GERÇEK HİKAYESİ
« Son İleti Gönderen: Halim-Recai Bugün, 06:12:01 ös »Yıl 2021...
20 yaşında olan ben...
Hayatın anlamını şimdi olduğu gibi o zaman da sorguluyorum ki herhalde yaşamaya devam ettiğim sürece de bu devam edecek gibi. Bu duygularla ilk tanıştığım zamanı hatırlıyorum da ne çileler ne badireler atlatmışız. İlk pornografif görüntülerle tanıştığım zaman beni bir şeyler tatmin etmiyordu asla. Normal bir şekilde hetero olan iki çiftin sevişmesini izliyordum. Ama beni tatmin etmiyordu bir şeyler eksik kalıyordu. Kadının vajinasından daha fazla erkeğin penisine odaklanıyordum. O zamanlar tabiki kurstaydım bunun ynlış ve haram bir şey olduğunu zaten biliyordum. Kadınlara bakmanın zina olduğunu 10 yaşındanberi tekrarlıyorlardı çünkü. Gizli kaçak izlediğim pornolar ve yaptığım mastürbasyonlarla kendimi çok garip bir pişmanlık içerisinde buluyordum. Sonrasında İstanbula okumaya geldiğimde ise farklı bir şey olmuştu. Gay porno ile tanışmıştım. İlk izlediğimde tamam işte benim zevk aldığım şey bu demiştim içimden. Ve de ondan sonra silinemedi hayatımdan ta ki bu günlere kadar. Tabi ki de gay pornoyu izlediğim zaman içimde daha büyük pişmanlık oluyordu ama izlerken ki o haz beni benden alıyordu. Bir şey eksikti içimde sanki ve o şeyi bu videolarla arıyordum. Aradım aradım aradım lakin bir türlü bulamadım asla. Kaç yıl geçti hatırlamıyorum 7 mi 8 mi 10 mu bilmiyorum artık müptelası olmuştum. Bazen yeminler ediyordum bırakıp izlemicem diye ama yeminleri de bozuyordum sonra yani bu zamanlarımın hepsi pişmanlıklarla geçti diyebiliriz. Sonra tekrar İstanbula yolum düştü tahsilime orda devam ettim. ki en güzel zamanlarım da bu şehirde oldu diyebilirim. yuvarlana yuvarlana 2021 yılına kadar geldik ama ben bu hislerle daha fazla yaşamak istemiyordum. Kendimden nefret ediyordum arkadaşlarımla vakit geçirirken bazen sen böylesin sen şöylesin diyerek kendimi rencide ediyordum ki etmeye de devam ederdim eğer o ilk adımı atmasyadım.
İlk adım...
Nasıl heyecanlıyım nasıl. bir tane sihirli değneği olan adam gelip bu hislerden seni kurtarıyormuş diye düşünüyorum. İçeri girince zaten sorduğum soru hocam ne kadar diyorsunuz şimdi kaç aya hallederiz biz bu işi
ürkek çekingen bir eda vardı hatırlıyorum da. Sesim kısık kısık kendini suçlayan bir kişi oturuyordu o koltukta işte ilk adım ilk ışık bu şekilde atılmıştı. Sonra farklı bir şeyler olmaya başladı hayatımda hiç yapmam dediğim şeyleri yapmaya kendimden farklı olmaya başladım. Açıldım cesurlandım kendime gelmeye başlamıştım. Haksızlıklara uğrayan ben artık hakkını aramaya başlamıştı bir şeyler değişiyordu sahiden. İlk kez kadınlarla ciddi bir şekilde konuşmak da istemiştim. İşte bu sıra da A. ile tanıştık sevigili olma sürecine girdik. Tabi benim sıkıntılar bitmemiş onun da ailesiyle sıkıntıları var derken kavga gürültü şeklinde ilerliyordu ilişkimiz. Terapi sürecini önceki yazılarımda uzun uzun yazmıştım ordan bakabilirsiniz. Bana taciz edenele yüzleşmemden tutun diğer olaylara kadar var zaten. 2021 benim için unutulmayacak bir sene olmuştu. Sonra İstanbuldan ayrılmak zorunda kaldım. Halbuki çok da iyi gidiyordu içimdeki hisler azalmış kendimi mutlu hissediyordum lakin o ayrılık gelinceye kadar.
Yıl 2022...
Artık başka şehirdeydim ve hocamın yanına gidemiyordum bu beni bunalıma sokmuştu. Pornoları bırakmıştım ama bu şehirde yaşanan kötü olaylarla tek başıma başedemiyordum. ki bahanelerin arkasına sığınıp İstanbula da gidemiyordum. Bu süreç iki yıl boyunca devam etti. Tekrar pornolara başladım X hesabı açıp ordan yüzlerce kişiyi takip ediyordum. Haftada bazen 4 bazen 5 kere porno izlemeden uyuyamıyordum. Terapilere 3 4 ayda bir gidiyordum ama faydası artık olmuyor gibiydi. İşte bu şekilde ilerlemeye devam etti hayatım. Ta ki 4 ay öncesine kadar.
2024...
İstanbula gittim terapiye girdim gezdim gördüm ve geri bu şehre döndüm. Herkes hayatında can sıkıcı şeyler yapar ama eşcinseller can sıkıcı şey yaşayınca buduygulara sığınır. Ki ben de öyle yaptım ve indirdim o uygulamayı ve birisiyle yazıştım. İlk defa oluyordu. Artık diyordum kaç terapi oldu demek ki olmayacak bu iş diyerek yazıyordum. ki adama da ilk mesajım böyleydi. ben bu duyguları hep bastırdım artık bastırmak istemiyorum şeklindeydi. Her neyse numaramızı aldık ve konuşmaya wp üzerinden devam ettik. sesli konuştuk falan ama içim rahatsız hala. hani kabul edecektin diyerek te kendimi gazlıyorum bi yandan ama olmuyor. Ben bir aktif olarak onu duygusal yönden tatmin etmemi istiyor ama beceremiyorum. Kendim de tatmin olmuyorum elbette. İşte fotoğraf attı bana ben ona attım kaç kere mastürbasyon yaptım hatılamıyorum. Sanki ben, ben değilim gibi davranıyordum anlamadığım bir şekilde. 10 dk lık tamin olduktan sonra ise soğuyup kapatıyordum telefonu ve yatıyordum. Bu süreçte tabi sevgilimle de konuşmaya devam ediyorum ona da ayrı canım sıkılıyor. lakin uzatalım bakalım işin sonucunda nereye varcaz diye de merak ediyorum. Sonra dedem hastalandı ve Ankara gitmek zorunda kaldım. Sevgilim saat başı beni arar mesaj atar zaten bırakmaz öyle ki çok da endişelendi bu duruma ama diğer adamın umtunda değildi bu mevzu. bekledim mesaj atmasını atmadı. 1 hafta sonra mesaj attım cevap verdi fotoğraf istedi attım sonra kapatım yattı. Ne dedem ne ben hiç umurunda olmadı yani. Ki olmuyacağını da biliyordum çünkü bir erkek bir erkeğe karşı bu duyguları yaşayamazdı. Eski terapiler beni bir seviyeye kadar zaten getirmişti ama tamamlamamıştı. Bu olayları da yaşamam gerkiyormuş. Hiçbir erkek bir erkeğe muhtaç olarak yaşayamazdı böyle bir şey fıtrata aykırı çünkü. Hiçbir erkek bir erkeği cinsel veya duygusal olarak tatmin edemez çünkü fıtrat bu şekilde. Bunları zaten biliyordum terapilerde hocam söylemişti ama hiç anlam veremiyordum. Sonrada anladım işte sonrada. Biz o adamla 1 ay falan konuştuk ilk hafta her gün mesajlaştık 2. hafta 2 3 güne bir 3. hafta bir kere mesaj attı zaten 4. hafta da da ben yolu gösteröek zorunda kaldım. Sadece cinsel olarak tatmin olmak isteyen birirsiydi çünkü başka bir şey umurunda değildi ki bir erkek bir erkeğe ancak bu şekilde cinsel duygu besleyebilir. işi bittikten sonra da yüzüne bile bakmaz. Her neyse yolu gösterdikten sonra garip bir şekilde rahatlamış ve ferahlamıştım. Sonra açtım benim gizli hesabımı sildim fotoğrafları videoları sildim. Çünkü anladığım ve hissettiğim şeyler çok başkaydı bu sefer yemin etmek yoktu pişmanlık yoktu sadece farkındalık vardı. telefonumda gay olmaya dair hiçbir şey kalmamıştı.
3 hafta sonra...
Sevgilime karşı farklı hissediyordum içimden bir şey tamam işte ya tamam oldun dedi bana bu süreçte seni bırakmayan iyi gününde kötü gününde yanında olan kişiyi buldun işte dedi. Ben de kendimden o kadar emin bir şekilde evlenme teklifi hazırlığına başladım. Eskiden olsa bu hisler gelir mi diye bir düşünce olurdu ama artık öyle bir şey de yok Yakınımda bu hisleri hissettiğim bir erkek arkadaş vardı ama ona karşı da artık bir şey hissetmiyordum. Deneme de yapmadım ihtiyacım yok çünkü kendimden emin bir şekilde bu yola devam edeceğim. yıl boyunca terapi alıp sonucun bu şekilde değişmesi tabiki garip ama ateşi söndürmek için belki de ateşe yaklaşmak gerekiyordu. hiçbir yaptığımdan da artık pişman değilim. Ne eskiden izlediğim videolardan ne de o konuştuğum adamdan bunların hepsi mazide kaldı ve artık önümde bunlarsız bir gelecek var. Belki tam anlamıyla iyileşemedim ama eşcinsellikten tam anlamıyla kurtuldum ve de artık rafa kaldırdım bu mevzuyu. Hayatta elbette sorunlar olacak ve ben her zaman Hüseyin hocamın yanında olacağım o sorunlarda. Bundan sonraki konuşmalarımız eşcinsellik üzerine değil farklı mevzular üzerinde olacaktır. Bilmiyorum ama içimde çok büyük bir güven var. Artık sevdiğim tipte birini gördüğümde içim gitmiyor mesela hayallere dalmıyorum. Normal erkekler nasıl devam ediyorsa hayatlarına o şekilde devam ediyorum kendimi seviyorum sevgilimi seviyorum hayaller kuruyorum onunla ve bu şekilde geçiyor günlerim. Buraya hep kötü anılarımı yazıyordum ve bir gün bu yazıyı yazmak için çok bekliyordum. Belki de bu son yazımdır benim. Hepinizin ne hissettiğini biliyorum arkadaşlar en iyi ben anlıyorum sizleri ama kendinizi karanlığa hapsetmeyin. Sizi o karanlıktan sizden başkası çıkartamaz. İyileşmek kendi içinizde mevcut kısmayın artık kendinize üzmeyin yeter. Bu zamana kadar başkaları üzdü bundan sonra siz kendinizi üzmeyin. Her zaman bir umudunuz olsun asla umutsuzluğa kapılmayın. Eğer inanıyorsanız kazanan siz olacaksınız. pişanlıklarınızı da atın bir kenara çünkü hiçbir önemi yok artık sen pişman olunca düzelmiyor her şey. kendinizi sevin küçüklüğünüzü sevin alın konuşun ara sıra başını okşayın ve de diyin ki ona BU DA GEÇER YA HU. Hepinizi anlıyorum biliyorum içindekilerinizi ama bırakmayın kendinizi. pes etmek yok ona göre. İlerde bir gün tekrar buraya baktığımda iyileşen bir sürü arkadaşımın yazılarını okuyacağım inşallah.
KALIN SAĞLICAKLA
Halim
20 yaşında olan ben...
Hayatın anlamını şimdi olduğu gibi o zaman da sorguluyorum ki herhalde yaşamaya devam ettiğim sürece de bu devam edecek gibi. Bu duygularla ilk tanıştığım zamanı hatırlıyorum da ne çileler ne badireler atlatmışız. İlk pornografif görüntülerle tanıştığım zaman beni bir şeyler tatmin etmiyordu asla. Normal bir şekilde hetero olan iki çiftin sevişmesini izliyordum. Ama beni tatmin etmiyordu bir şeyler eksik kalıyordu. Kadının vajinasından daha fazla erkeğin penisine odaklanıyordum. O zamanlar tabiki kurstaydım bunun ynlış ve haram bir şey olduğunu zaten biliyordum. Kadınlara bakmanın zina olduğunu 10 yaşındanberi tekrarlıyorlardı çünkü. Gizli kaçak izlediğim pornolar ve yaptığım mastürbasyonlarla kendimi çok garip bir pişmanlık içerisinde buluyordum. Sonrasında İstanbula okumaya geldiğimde ise farklı bir şey olmuştu. Gay porno ile tanışmıştım. İlk izlediğimde tamam işte benim zevk aldığım şey bu demiştim içimden. Ve de ondan sonra silinemedi hayatımdan ta ki bu günlere kadar. Tabi ki de gay pornoyu izlediğim zaman içimde daha büyük pişmanlık oluyordu ama izlerken ki o haz beni benden alıyordu. Bir şey eksikti içimde sanki ve o şeyi bu videolarla arıyordum. Aradım aradım aradım lakin bir türlü bulamadım asla. Kaç yıl geçti hatırlamıyorum 7 mi 8 mi 10 mu bilmiyorum artık müptelası olmuştum. Bazen yeminler ediyordum bırakıp izlemicem diye ama yeminleri de bozuyordum sonra yani bu zamanlarımın hepsi pişmanlıklarla geçti diyebiliriz. Sonra tekrar İstanbula yolum düştü tahsilime orda devam ettim. ki en güzel zamanlarım da bu şehirde oldu diyebilirim. yuvarlana yuvarlana 2021 yılına kadar geldik ama ben bu hislerle daha fazla yaşamak istemiyordum. Kendimden nefret ediyordum arkadaşlarımla vakit geçirirken bazen sen böylesin sen şöylesin diyerek kendimi rencide ediyordum ki etmeye de devam ederdim eğer o ilk adımı atmasyadım.
İlk adım...
Nasıl heyecanlıyım nasıl. bir tane sihirli değneği olan adam gelip bu hislerden seni kurtarıyormuş diye düşünüyorum. İçeri girince zaten sorduğum soru hocam ne kadar diyorsunuz şimdi kaç aya hallederiz biz bu işi
ürkek çekingen bir eda vardı hatırlıyorum da. Sesim kısık kısık kendini suçlayan bir kişi oturuyordu o koltukta işte ilk adım ilk ışık bu şekilde atılmıştı. Sonra farklı bir şeyler olmaya başladı hayatımda hiç yapmam dediğim şeyleri yapmaya kendimden farklı olmaya başladım. Açıldım cesurlandım kendime gelmeye başlamıştım. Haksızlıklara uğrayan ben artık hakkını aramaya başlamıştı bir şeyler değişiyordu sahiden. İlk kez kadınlarla ciddi bir şekilde konuşmak da istemiştim. İşte bu sıra da A. ile tanıştık sevigili olma sürecine girdik. Tabi benim sıkıntılar bitmemiş onun da ailesiyle sıkıntıları var derken kavga gürültü şeklinde ilerliyordu ilişkimiz. Terapi sürecini önceki yazılarımda uzun uzun yazmıştım ordan bakabilirsiniz. Bana taciz edenele yüzleşmemden tutun diğer olaylara kadar var zaten. 2021 benim için unutulmayacak bir sene olmuştu. Sonra İstanbuldan ayrılmak zorunda kaldım. Halbuki çok da iyi gidiyordu içimdeki hisler azalmış kendimi mutlu hissediyordum lakin o ayrılık gelinceye kadar.Yıl 2022...
Artık başka şehirdeydim ve hocamın yanına gidemiyordum bu beni bunalıma sokmuştu. Pornoları bırakmıştım ama bu şehirde yaşanan kötü olaylarla tek başıma başedemiyordum. ki bahanelerin arkasına sığınıp İstanbula da gidemiyordum. Bu süreç iki yıl boyunca devam etti. Tekrar pornolara başladım X hesabı açıp ordan yüzlerce kişiyi takip ediyordum. Haftada bazen 4 bazen 5 kere porno izlemeden uyuyamıyordum. Terapilere 3 4 ayda bir gidiyordum ama faydası artık olmuyor gibiydi. İşte bu şekilde ilerlemeye devam etti hayatım. Ta ki 4 ay öncesine kadar.
2024...
İstanbula gittim terapiye girdim gezdim gördüm ve geri bu şehre döndüm. Herkes hayatında can sıkıcı şeyler yapar ama eşcinseller can sıkıcı şey yaşayınca buduygulara sığınır. Ki ben de öyle yaptım ve indirdim o uygulamayı ve birisiyle yazıştım. İlk defa oluyordu. Artık diyordum kaç terapi oldu demek ki olmayacak bu iş diyerek yazıyordum. ki adama da ilk mesajım böyleydi. ben bu duyguları hep bastırdım artık bastırmak istemiyorum şeklindeydi. Her neyse numaramızı aldık ve konuşmaya wp üzerinden devam ettik. sesli konuştuk falan ama içim rahatsız hala. hani kabul edecektin diyerek te kendimi gazlıyorum bi yandan ama olmuyor. Ben bir aktif olarak onu duygusal yönden tatmin etmemi istiyor ama beceremiyorum. Kendim de tatmin olmuyorum elbette. İşte fotoğraf attı bana ben ona attım kaç kere mastürbasyon yaptım hatılamıyorum. Sanki ben, ben değilim gibi davranıyordum anlamadığım bir şekilde. 10 dk lık tamin olduktan sonra ise soğuyup kapatıyordum telefonu ve yatıyordum. Bu süreçte tabi sevgilimle de konuşmaya devam ediyorum ona da ayrı canım sıkılıyor. lakin uzatalım bakalım işin sonucunda nereye varcaz diye de merak ediyorum. Sonra dedem hastalandı ve Ankara gitmek zorunda kaldım. Sevgilim saat başı beni arar mesaj atar zaten bırakmaz öyle ki çok da endişelendi bu duruma ama diğer adamın umtunda değildi bu mevzu. bekledim mesaj atmasını atmadı. 1 hafta sonra mesaj attım cevap verdi fotoğraf istedi attım sonra kapatım yattı. Ne dedem ne ben hiç umurunda olmadı yani. Ki olmuyacağını da biliyordum çünkü bir erkek bir erkeğe karşı bu duyguları yaşayamazdı. Eski terapiler beni bir seviyeye kadar zaten getirmişti ama tamamlamamıştı. Bu olayları da yaşamam gerkiyormuş. Hiçbir erkek bir erkeğe muhtaç olarak yaşayamazdı böyle bir şey fıtrata aykırı çünkü. Hiçbir erkek bir erkeği cinsel veya duygusal olarak tatmin edemez çünkü fıtrat bu şekilde. Bunları zaten biliyordum terapilerde hocam söylemişti ama hiç anlam veremiyordum. Sonrada anladım işte sonrada. Biz o adamla 1 ay falan konuştuk ilk hafta her gün mesajlaştık 2. hafta 2 3 güne bir 3. hafta bir kere mesaj attı zaten 4. hafta da da ben yolu gösteröek zorunda kaldım. Sadece cinsel olarak tatmin olmak isteyen birirsiydi çünkü başka bir şey umurunda değildi ki bir erkek bir erkeğe ancak bu şekilde cinsel duygu besleyebilir. işi bittikten sonra da yüzüne bile bakmaz. Her neyse yolu gösterdikten sonra garip bir şekilde rahatlamış ve ferahlamıştım. Sonra açtım benim gizli hesabımı sildim fotoğrafları videoları sildim. Çünkü anladığım ve hissettiğim şeyler çok başkaydı bu sefer yemin etmek yoktu pişmanlık yoktu sadece farkındalık vardı. telefonumda gay olmaya dair hiçbir şey kalmamıştı.
3 hafta sonra...
Sevgilime karşı farklı hissediyordum içimden bir şey tamam işte ya tamam oldun dedi bana bu süreçte seni bırakmayan iyi gününde kötü gününde yanında olan kişiyi buldun işte dedi. Ben de kendimden o kadar emin bir şekilde evlenme teklifi hazırlığına başladım. Eskiden olsa bu hisler gelir mi diye bir düşünce olurdu ama artık öyle bir şey de yok Yakınımda bu hisleri hissettiğim bir erkek arkadaş vardı ama ona karşı da artık bir şey hissetmiyordum. Deneme de yapmadım ihtiyacım yok çünkü kendimden emin bir şekilde bu yola devam edeceğim. yıl boyunca terapi alıp sonucun bu şekilde değişmesi tabiki garip ama ateşi söndürmek için belki de ateşe yaklaşmak gerekiyordu. hiçbir yaptığımdan da artık pişman değilim. Ne eskiden izlediğim videolardan ne de o konuştuğum adamdan bunların hepsi mazide kaldı ve artık önümde bunlarsız bir gelecek var. Belki tam anlamıyla iyileşemedim ama eşcinsellikten tam anlamıyla kurtuldum ve de artık rafa kaldırdım bu mevzuyu. Hayatta elbette sorunlar olacak ve ben her zaman Hüseyin hocamın yanında olacağım o sorunlarda. Bundan sonraki konuşmalarımız eşcinsellik üzerine değil farklı mevzular üzerinde olacaktır. Bilmiyorum ama içimde çok büyük bir güven var. Artık sevdiğim tipte birini gördüğümde içim gitmiyor mesela hayallere dalmıyorum. Normal erkekler nasıl devam ediyorsa hayatlarına o şekilde devam ediyorum kendimi seviyorum sevgilimi seviyorum hayaller kuruyorum onunla ve bu şekilde geçiyor günlerim. Buraya hep kötü anılarımı yazıyordum ve bir gün bu yazıyı yazmak için çok bekliyordum. Belki de bu son yazımdır benim. Hepinizin ne hissettiğini biliyorum arkadaşlar en iyi ben anlıyorum sizleri ama kendinizi karanlığa hapsetmeyin. Sizi o karanlıktan sizden başkası çıkartamaz. İyileşmek kendi içinizde mevcut kısmayın artık kendinize üzmeyin yeter. Bu zamana kadar başkaları üzdü bundan sonra siz kendinizi üzmeyin. Her zaman bir umudunuz olsun asla umutsuzluğa kapılmayın. Eğer inanıyorsanız kazanan siz olacaksınız. pişanlıklarınızı da atın bir kenara çünkü hiçbir önemi yok artık sen pişman olunca düzelmiyor her şey. kendinizi sevin küçüklüğünüzü sevin alın konuşun ara sıra başını okşayın ve de diyin ki ona BU DA GEÇER YA HU. Hepinizi anlıyorum biliyorum içindekilerinizi ama bırakmayın kendinizi. pes etmek yok ona göre. İlerde bir gün tekrar buraya baktığımda iyileşen bir sürü arkadaşımın yazılarını okuyacağım inşallah.
KALIN SAĞLICAKLA
Halim