Eşcinsel olmamda en etkili sebeplerden bir tanesi benim babam bana gerçek bir babalık yapmamış olması...
çocuklugumdan beridir her zaman gözümde benim ile ilgilenen bir baba karakteri canlandırmışımdır...
bu eşcinseligimde duygusal yönde etkili olan bölüm...
Cinsel anlamda erkeklere neden ilgi duyduguma gelince...
ilk cinsel ilişkimi bir erkekle yaşamıştım çünki...
cinsel anlamda abim ile defalarca yaşadıgım cinsel ilişki , erkeklere ilgi duymamı sagladı...
bunun sonrasında eşcinsel olmama sebep olan ve artı kantan diger etkenler ise şunlar...
1 ) Çekimser olmam ve kızlar ile ilişki kuramamış olmam...
2) Dini açıdan günah ve suç oldugnu düşündügümden...
3) annemin beni uslu ve terbiyeli bir çocuk olarak yetiştirmiş olması...
4) erkek arkadaşlarımdan çok kız arkadaşlarımın olması...
5) kavgacı ve atılgan biri olmamış olmam...
6) içine kapanık ve karamsar düşünmüş olmam...
7) babamın benim ile ilgilenmemiş olması...
ilk cinsel ilişkimi erkekler ile yaşamış olmam...
9) gördügüm ve ilgimi çeken erkekleri kafamda düşünerek cinsel ilişki yaşadıgımı hayal etmiş olmam...
10) kendimi karamsar bir düşünceye sokup , kendimin bir kızla asla ilişki yaşayamıyacagıma inandırmış olmam...
Ama farkına vardıgım en önemli uç noktalardan bir tanesi şu...
duygusalık bir kıza degilde bir erkege manen duygusallık kuruyorum...
orta okulda erkek fen bilgisi ögretmenime duygusal anlamda baglılık duydugumu biliyorum...
hiç bir kıza baglanmadıgım kadar erkek ögretmenime baglanmıştım...
ama onu gözümde bir baba olarak görüyordum yada görmek istiyordum...
bu baba sevgisi beni cinsel anlamda erkekler ile ilişki yaşamama sebep oluyordu...
Çünki ilk ilişkimi bir erkekle yaşamıştım...
Bu eşcinsellik kavramından kurtulmam için öncelikle baba sevgisi dedigim o ilgiyi görmem gerekiyor...
manevi anlamda sevecegim bir babam olmalı diye düşünüyorum...
şuan ailem ile yaşıyorum ben öz babama manevi anlamda sevgi duymuyorum fakat o benimle ilgileniyor...
hatta beni eskisinden daha çok seviyor ,ama ben ona sevgi duyamıyorum ...
ona nefretim yok kızgınlıgım yok ama sevgimde yok manen onu sevemiyorum...
sevmememin sebebine gelince hiç bir manevi duygu hissedemiyorum...
geçmişte Ailevi kavgaları hatırlamak bazen babamdan sogumama sebep ola biliyor...
şuan tek ihtiyacım olan şeyin
1) duygusal ve cinsel anlamda yaklaşıp temas kura bilecegim bir kız arkadaşımın olması..
2) manevi anlamda seve bilecegim ve bana ilgi gösterebilecek baba karakterinin olması...
ama bunun önce sinde en etkili ola bilecek yöntemin bir kız arkadaşımın kesinlikle olması gerketine inanıyorum ...
ve vaktimin çocugunlugunu kız arkadaşımla geçirmek olması gerektigini düşünüyorum.
