İletileri Göster

Bu özellik size üyenin attığı tüm iletileri gösterme olanağı sağlayacaktır . Not sadece size izin verilen bölümlerdeki iletilerini görebilirsiniz


Mesajlar - Beyaz_Karanfil

Sayfa: [1] 2
1
İlginç ama herkesin yaşadığı birşey her yazıda aynısı var bütün gayler kendini tamamlyacak sırtını yaslayacak bir erkek arama var ve hepsi babasından yani geneli şikayetçi.Bence hocamın sözlerini dinle o değerli biridir elbet bir bildiği vardır.Kendini üzme olur mu en azından kendin için ki şöyle baktığın zaman geriye senden değerlisi yok ne olursa senden başlar sende biter.Kendinle barışık ol dünya ne olursa olsun yaşamaya değer karamsarlığa düşersen arada söv bağır çağır içini boşalt ve rahatla ama hata yapma yanlış tavsiyeler belki ama işe yarıyor ;)

2
Şiir / Ynt: BABA
« : 27 Nisan 2010, 10:02:46 ös »
Hikâyesi çok ilginç geldi şiirin böyle gündelik sıradan bir olay için bu kadar duygu yüklü bir şiir yazmak ne müthiş bir şeydir.Basit ama anlamı deri bir şiir.Dünyaya gözlerimizi açtığımız da ilk karşılaştığımız kişilerdir anne ve babalar.Bizi koruyan , kollayan bizi büyüten bizim için her türlü fedakârlıkta bulunan kişilerdir onlar.Onlar karşılıksız veren , onlar karşılıksız seven , onlar saf sevgidir.Babalar duygularını pek ifade etmezler bilmiyorum en azından benim babam öyle :) Koskaca dağ gibi babam , evet bir sır.Kimbilir neler var yüreğinde neleri taşıyor bilmiyorum ama beni karşılıksız sevdiğini ve kızsa da bağırsa da hep benim iyi olmamı istediğini biliyorum.Başıma birşey gelse ilk gidip sığınacağım kişi onlar yani ailem,canım,kanım..Allah kimseyi ailesinden ayırmasın...

3
Şiir / Ynt: GÖNÜL
« : 27 Nisan 2010, 09:51:42 ös »
Yazan arkadaşımın eline,yüreğine  sağlık söyleyecek bir şey bulamıyorum...Ne söylesem kelimeler kifayetsiz kalır.Gönül kuşu bir huşu içinde uçup gidiyor semaya , bende onu seyre daldım rüyadayım adeta..Şiiri paylaşmak herkese okutmak gerek zira kararmış ruhlar bir nebze daha kararmaktan kurtulamaz..Ruhuma su serpti teşekkür ederim...

4
Psikoloji / Ynt: Antidepresan kullanmalı mı kullanmamalı mı
« : 19 Haziran 2009, 04:41:18 ös »
Öncelikle yazıyı ekleyen arkadaşıma teşekkür ederim, güzel bir paylaşım olmuş.Ve de Ayşe Arman güzel ve önemli bir noktaya değinmiş eline,kalemine ve yüreğine sağlık...Şimdi her iki tarafıda okudum iki tarafında kendince haklı sebepleri var.Mesela geçen sene bir dönem benimde kişisel problemlerim vardı zaten ergenlik dönemi birşeylere alışma dönemi etrafımdaki insanları değişen olay ve durumları kavrama sürecim sonra bir yandan okul-dershane-ev arasında geçen hayat aile arası ufak çatışmalarım beni karamsar bir psikolojiye yöneltti.Arkadaşlarıma bu problemlerimden sözettiğimde büyük bir çoğunluğu bir psikoloğa görünmelisin dediler.Zaten düzenli hafif dozda ilaç kullanan arkadaşlarım vardı.Bunu itiraf etmek onlar için  zordu bana söylerken sesi titreyen arkadaşlarım vardı.Ama olayları gerçekten kafaya takıyorlardı.Bir arkadaşım bana "Ben kendimden korkmaya başladım.Etrafımdaki insanlardan şüphelenmeye başladım,sürekli etrafıma bakınıp bana mı bakıyorlar diye düşündüm.Çok kötü bir psikolojideydim,bazen sebepsiz yere ağlıyordum.Ve sonra ailem beni bir psikoloğa götürdü.İlk gittiğimde ağladım konuşamıyordum,ama karşımdaki insan çok deneyimli birisiydi.Önce beni rahatlattı sonrada çeşitli sorular sorarak sorunu bulmaya çalıştı.Ondan sonra bunun normal birşey olduğunu,herkesin psikolojik destek aldığını ve ilaç kullanmanın bir sıkıntı yaratmayacağını söyledi.Bende kullanmaya başladım ve rahatlattı beni,bence sende almalısın bu normal birşey..." dedi.Ama ben yinede kullanmadım =) Bir psikoloğa da gitmedim.Belki de gitmem gerekirdi de benim düşündüğüm şey şu:Ben kendi içimde,düşünce tarzımda bir değişiklik yapmadıktan sonra (Değişime açık olmamak ta diyebilirz.) psikoloğun bana bir faydası olmaz önce insan değişime açık olmalı bence....Neyse fazla uzattım okurken sıkılmadınız umarım.Saygılarımla....


Bu arada bu yazıyı gerçekten merak edip ilgi gösterip sonuna kadar okuyan kaç kişi var acaba merak ediyorum ? Malesef toplum olarak okumayı unuttuk umarım birgün herkes iyi bir okuyucu olur...

5
Genel Tartışma / Ynt: Kırmızı başlıklı kız
« : 14 Mayıs 2009, 03:11:57 ös »
 Çok güzel bir soru.Acaba neden???? Bu hikayeyi okuyunca,aklıma insanların bilinç altında yatan duygularını tespit etmek için yapılan bir testmiş gibi geldi =) Neyse ben cevabımı veriyorum ...

             Bence büyükannenin "Nerede benim elmalarım??" diye kızmasıyla sinirlenen kırmızı başlıklı kız bir anda cinnet geçirdi ve mutfaktan aldığı ekmek bıçağı ile büyükannesini kesti...sonra da pişman oldu ama nafile olan olmuştu...Bu yüzden her rüzgarlı gecede yaptığını hatırlayarak pişman olur...

6
Şiir / Ynt: Sisyphus (Şiirler)
« : 13 Mayıs 2009, 01:43:45 ös »
Bunu yazabilmek için bunları yaşamak lazım bence kolay değil o sözcükleri bir araya getirmek o şekilde...Güzel olmuş eline sağlık umarım böyle bir şeyi yaşamıyorsundur...

7
 Sanırım daha birçok yazını okuyacağız demiştim bu da öteki gibi çok güzel olmuş eline ve yüreğine sağlık.Ayrıca yazarken nelerden esinleniyorsun,kendi yaşantından neler katıyorsun sonra kelimeleri,betimlemeleri seçerken nasıl bir yol izliyorsun merak ettim.Ayrıca yazılarına saat ve tarih atman çok hoş...Herşey gönlünce olsun...

8
Din & Felsefe / Ynt: ÇOCUKÇA FELSEFENİN ARDINDA
« : 12 Mayıs 2009, 08:21:42 ös »
=) Ben pek anlayamadım desem...Çocuk ve felsefe gerçekten akıl karıştırıcı...Bu arada yanlış anlamanı istemem ama kime ait olduğunu bilmediğim bir söz var "Senin birşeyi söylemiş olman,karşındakinin onu anladığını göstermez." ve bende anlamadım bana biraz yardımcı olursan sevinirim...

9
Başlık ilginç bir başlıktı ve ilgimi çekti okumak istedim.İlk baktığım zaman da "Baya uzun şimdi bunu kim okuyacak??" dedim.Ama okumaya başladıktan sonra her bir cümle her bir kelime bende ayrı bir anıyı çağrıştırdı.Okurken kendimden bir parça buldum.Demek ki bunları yaşayan sadece ben değilim ya da sen değilsin,bu durumda olan birçok kişi olabilir.Ama bu farklılık neden kaynaklanıyor diye düşünüyorum.Belki bizim hayata karşı onlardan farklı bakmamızdan olabilir mi?Biz hayata ciddi bakıyoruz,insanları kırmamaya aksine onları mutlu etmeye çalışıyoruz ve sonuç acı çeken biz oluyoruz...Bilmiyorum işte bu konuda çeşitli teoriler kurabilirim =) Paylaşım için tşk ederim okumak büyük bir zevkti...Bu arada Gitar çalmak benimde içimde bir ukte olarak kaldı ayrıca bende Öss ye hazırlaıyorum ...

10
Alıntı paylaşım için teşekkürler güzel olmuş...Hatta şimdi de akşam ezanı okuyor.... =)

11
Genel Tartışma / Ynt: DOMUZ GRİBİ
« : 12 Mayıs 2009, 02:20:12 ös »
 Hayır anlamıyorum neden o pis hayvanları besliyorlar ya zaten dinimiz de yasaklıyor daha ne lazım ki??? Sonrada domuz gribi çıktı tabiki çıkar tövbe tövde kızdırıyorlarda insanı kan beynine şıçrıyor....

12
“Değişmeyen tek şey değişimdir.” der Heraklitos.Hem de ne güzel der.Herşey bir değişimin içinde değişip gidiyor...İnsanlar, insanlar değişiyor giderek.Durduk yere olmuyor bu değişim;onları da bu değişime iten sebepler var elbet...Önce algılar değişiyor,sonrada yanılgılar...Etkiler arttırırken şiddetini tepkiler kaybolup gidiyor.Kimse umursamıyor birbirini aynı bir diğerinin yaptığı gibi.Yılan bin yaşasın derken kazık çakıyor ebediyete...Bir yandan umutlar yeşerirken sessizce,öteki yandan filiz veriyor öfke,içindeki nefret tohumlarını kusuyor gizliden gizliye...Çocukluğunu kusuyor ilk önce aklına geliyor “yapma-etme”ler peşpeşe.Annesinden yediği dayağı hiç unutmuyor mesela.Hani şu pazardan alınan Çin vazosu vardı ya üç kuruşluk;komşular kıskansın diye yerleştirilen antreye,ne kıyamet kopmuştu o gece...Yazık boşuna tüketmişti kendini “Anne,anneciğim” diye.İşte yine böyle silik bir kare;ışıklar sönmüş ben bir kez daha sahnede.Ben giderken ilkokul beşe,eve geldim ve korkuyla dokundum ancak erişebildiğim zile...Beni o halde görünce şaşırmıştın,ben de olsam şaşırırdım,beline kadar ıslanmış küçük bir kız ama oda bir çocuk en nihayetinde...Odaya götürdün beni sessizce,komşular görmesin diye gizleye gizleye...Meğer komşular fark etmişler mavi önlüğümdeki ıslaklığı ben yürürken antrede üzgünce...Huzursuzluk ve öfke kolkola girmiş dolaşıyorlardı yine o gece.Sonra bir hedef belirlemişlerdi kendilerine;bir tarafta kalbi kırık masum bir yürek öteki tarafta hırçın,kalbi buz tutmuş bir anne.Daha ne gerekirdi ki şiddeti davete?Şiddet bir an bile tereddüt etmedi, malum davete icabet gerekirdi...Annem ilk defa “Allah’ın cezası” dedi “Allah’ın cezası,senin yüzünden rezil oldum aleme,tutamadın mı çişini birkaç saniye...” Attığın tokat değil de anne söylediğin laflardı yakan canımı...İşte giderek artıyor etki,tepki ise saklanmış korkudan bir yerlere,belki de körebe oynuyor tek başına hayalimde...Birdenbire geliverdi lise,ortaokul maceralarımı yaşayamadan attım çöpe.Şiir yazmaya kalksam ancak tutardı iki yada üç dize.Bir umutla,hevesle başlayan ve sona eren hüzünlerle.Yalnız ve biçare...Bazen saniyelerdi kovaladıklarım bazense saatlerdi yakalayamadıklarım...Mazide kalan tek mutlu anım,liseyi kazanmaktı belki de ......

 

13
Katılıyorum sana arkadaşım (desem çok fazla mı samimi olur ??) öyle oluyor.İnsan bazen içindekini birileriyle paylaşmak istiyor dinlenmesini istiyor ...Heyecanla anlatıyorsun içindeki oda bilsin istiyorsun ama çoğu zaman dinliyor gibi görünüp dinlemiyorlar seni....Sağol güzel olmuş ama :) sonuna kadar okuyan fazla olmaz galiba yanlış anlama güzel ama biraz karamsar mı desem??Şahsen ben okurken birçok anım geldi aklıma bu duyguların ne demek olduğunu iyi biliyorum da....

14
Sanırım senin birçok yazını daha okuyacağız :) ...Ellerine sağlık...

15
Oldukça güzel bir hikaye olmuş.Aslında ailelerin bu gibi hikayeleri öğrenip çocuklarına anlatmaları hoş olmaz mı???Ama şöyle bir durumda var çocukları bırakın yetişkin insanlar bile neler neler yapıyorlar....Paylaşım için tşkler...

Sayfa: [1] 2