Hüseyin Bey;
25 Eylül ve özellikle 2 Ekim 2010 tarihindeki son terapiden sonra
hayatımda sıradışı şeyler olmaya başladı.
Evet benim hayatım biliyorum sıradışı ve son günlerde yaşadıklarım
artık sınırlarımı zorlayarak ve belki de sanki bir tür kumar oynarak verdiğim kararlarla
daha bir sıradışı oldu.
Bu fiziksel olarak sakatlanmış halimle ben hangi akla hizmetle
"Görevimiz Tehlike" cilik oynuyorum, kardeşim.
Son yaşadıklarımı bir hipnozcu psikoloğa anlattım.
"Valla çok tuhaf doğrusu. Ben binlerce hayat hikayesi dinledim.
Sizin ki kadar tuhafına rastlamadım. Tuhaf gerçekten çok tuhaf" dedi.
Arkadaşım! Hayat hikayem tuhaf gibi görünse de ilk başta.
Bence derinlerde başka bir şey var.
Ben ufak bir çocuğum, tamam mı !!!
Hem de saf temiz berrak bir çocuğum.
Aynı zaman da yaramaz.
Yaramazlık yapıyor çünkü dikkat çekmek istiyor.
Asıl derdi de dikkat çekmek değil. Kabul edilmek, sevilmek.
Gerçekten sevildiğini hissedebilmek.
Ne yaparsa yapsın, sevildiğini bilmek istiyor.
Ve bunu bilemiyor.
İşin ilginç yanı
Sevildiğini bilmediği gibi, SevilMEdiğinden de emin değil?
Türlü türlü yaramazlıklar yapıp duruyor ki bir işaret gelsin !!!
Şimdi
Bu akşam, benim yeni KARDEŞİMi (Ajan) işe yolladıktan sonra derin bir düşünceye daldım.
Ben ne yapıyorum a.q
Allahım yarabbim var mı böyle bir şey?
Ben resmen "mama"(*) lık yapıyorum.
"Kardeşim" in vucudu kaslı, genç ve harbiden yakışıklı.
Bütün gün, gey sitelerinde chat yapıyor ki
paralı bir ibne bulup işini yapsın ve harçlığını çıkarsın.
Ve ben "Kardeşim"e taktikler veriyorum.
O chat yaparken şu oğlan bundan hoşlanabilir şuna böyle yaz.
Bu ibneye dikkat et yazdıkları yalandır, güvenme.
Aman bu adamı çarpmaya kalkma başın derde girebilir.
Bak şuna böyle yaklaşırsan daha fazla harçlık alırsın.
Ve bol bol küfrediyoruz ibnelere.
Adam mesela "aşkım" mı yazdı, biz bi başlıyoruz kahkahaya
"Aşkını ....... senin" diyoruz.
Ben bu gece bir düşünceye sevk edildim.
"Kardeşim" , bir müşteri buldu yine bu akşam.
Ve ben kardeşimi göndermeden önce bayağı bir süsledim.
Yüzüne temizleme maskeleri, saçlarına jöleler.
Tabii ki önce bir banyoya girdi yıkandı.
Parfümler felan.
Ayakkabıları boyamalar.
Ve gitti müşterisinin işini görmeye.
Yaw arkadaş ben ne yapıyorum şimdi a.q yaw?
Lan ben ne yapıyorum harbiden şimdi?
Bu yaptıklarım var ya benim hayat felsefeme tamamen zıd.
Kardeşimi resmen pazarlıyorum.
Çocuğun vücudunu kiralamasına yardımcı oluyorum.
Bunu ne diye yapıyorum?
Çünkü herkes ama herkes beni terk ederken
bu çocuk karşıma çıktı.
Ve "Kardeşim" kendi ifadesiyle "Anasının amından çıktığı gibi lağıma düşmüş" bir insan.
Ben bu çocukla hayatımda ilk defa geçen haftalarda tanışıyorum.
Ve bi anda kaynaşıyoruz.
Önce "Baba-Oğul" ilişkisi gibiyken.
Bakıyorum bu yürümüyor,
ilişkimiz kardeşliğe terfi ediyor.
Herkes beni terk ederken, ve o doğuştan terk edilmişken
bana arkadaş oluyor.
Evde bir sıcaklık oluşuyor.
Bana destek oluyor.
Lezzetli yemekler pişiriyor.
Sıcak yemeğe kavuşuyorum.
Bi taraftan çaylarımızı yudumlarken diğer taraftan muhabbet ediyoruz.
Bütün bunların karşılığında
ben de kardeşimi destekliyorum.
Onun müşteri bulmasını sağlıyorum.
Onun hatalarını affediyorum.
Zaman zaman kusurları olursa da görmezden geliyorum.
Olur böyle şeyler diyorum.
Bizler insanız. Hatalarımız olur. Yanılabiliriz.
Bu insan olmanın neticesidir.
Cahildir hata işlemiştir.
Kardeşimdir olabilir böyle şeyler.
Bilmedi ondan yaptı diyip affediyorum.
Bu akşam gitti ya o , müşteriye.
Ben daldım bir düşünceye.
Yaw dedim
Evet gerçekten biz insanız değil mi?
Bizler çeşit çeşit hatalar yapabiliriz.
Belki bilip de belkide bilmeyip de işleriz çeşit çeşit kusurlar.
Yaw arkadaş,
Benim bu yaşıma kadar ki çevremdekiler de insan değil miydi?
Onların hiç mi hata yapma hakları yoktu.
Yaw şu Vartan yok mu Vartan.
Zor günümde hayatımın kazığını yedim ondan.
Çaresiz günümde bana yapmadığını bırakmadı.
Lan onu bile affetttim ben.
Ona ben de bir kazık atıcaktım, vazgeçtim bu gece.
Zaten dedim hayatının kazığını yedi.
Daha fazla düşmesin dedim, affettim onu.
Vazgeçtim ona bir tekme atarak daha bir derinlere düşürmekten.
Sonra Babamı düşündüm.
Onu da affediyorum.
Bütün olumsuzluklara rağmen.
Olumlu yanları da vardı.
Tabii ki vardı.
O da insandı.
Bişiler yaşadık işte bu ölümlü dünyada.
Kimi zaman renkli, kimi zaman siyah-beyaz, kimi zaman ahenkli, kimi zaman gürültülü,
kimi zaman neşeli kimi zaman hüzünlü, kimi zaman tatlı kimi zaman acı.
Hepsi de bizim içindi.
Bunları yaşayarak tecrübe aldık.
Hepsi birer ders oldu.
Belki de hayat bir dersten ibaretti.
Ben Affetmeyi seçiyorum.
İntikam almak bana göre değilmiş, şimdi anladım bunu.
Hüseyin Bey,
Seninle 6 aydır devam eden,
çoğu zaman benim aşırı dirençlerimle ve oyun içinde oyunlarımla
çekilmez hale gelen
"eşcinsel terapi"
benim taktığım isimle "KAÇIN" terapi
sonucunda
sanki etrafımdaki bulutlar uzaklaşıyor.
Daha bir farklı görüyorum dünyayı.
Ve ilk defa onu bunu suçlamadan,
kendi verdiğim kararların, kendi tercihlerimin sorumluluğunu üstleniyorum.
Bu genç arkadaşla yollarımız bir şekilde kesişti.
Onun hayat hikayesi ne olursa olsun "Zor günümde" yanımdaydı.
Ne gibi pisliğe bulaşmış olursa olsun
ve "Ben ŞER'im sen benim yanımda ne arıyorsun?" demesine rağmen
ben onu kabul ettim. Hatalarını görmedim ve Affettim.
Onunla evimi, ekmeğimi, suyumu paylaştım.
Bu tercihimin sorumluluğunu alıyorum.
Hayatın bu zamana kadar bilemediğim yönlerini gördüm son 10-15 günde.
Belki hayat bana yeni dersler verecek.
Belki de dünyaya bakışımda yeni açılımlar olucak.
Her ne olursa olsun
bir şekilde korunduğumu hissediyorum, manevi bir güç tarafından.
Çünkü bu zamana kadar kritik durumlarda öyle şeyler yaşadım ki
bunların tesadüf olamayacağını görebiliyorum, dönüp baktığımda geçmişe.
En olmayacak zamanlarda her şey kötüye gidiyormuş gibiyken,
bir anda hiç beklenmedik anda herşey bir anda olumlu oluverdi.
Hüseyin Bey,
Hayatımın o kısımlarını anlatmadım sana ve o yaşadıklarım da rasyonel bir izahı yok.
Bazen düşünüyorum
kardeşim benim dini bir yaşantım yok.
Ne Cumaya giderim ne de senede 2 defa kılınan Bayram Namazlarına.
Namazla niyazla camiyle hocayla işim olmuyor.
En son 3-4 yıl önce mi ne namaz kıldım.
Dini ibadet olarak tek yaptığım Ramazanlar da oruç tutmak, o da bazen.
Bütün bunlara rağmen ben nasıl oluyor da manevi bir şekilde korunduğumu hissedebiliyorum???
Hissetmenin ötesinde bunu biliyorum.
Ha Şimdi hatırladım bir de kedileri çok severim.
Bu yaz havalar sıcaktı, evimin önüne bir kap su koyardım.
Kediler, köpekler, börtüler böcekler su içsinler diye.
Bir de saf saf ona buna yardıma koşarım üstüme vazife olmadığı halde.
Yaw bunlar da değil.
Bunların ötesinde bir şey. Bunu kelimelerle ifade edemiyorum.
Bu daha farklı bir şey.
Yani bu Allahla bir alış-veriş değil.
Bak ben sevap işledim, sen de beni manevi olarak koruyorsun olayı değil.
Neyse yazdıkça daha bir karmaşıklaşıyor,
ne demek istediğimi ben de tam olarak anlayamıyorum ki anlatayım.
Hüseyin Bey;
Bildiğim bir şey var ki 6 aylık eşcinsel terapilerinden sonra hayatım
tahminlerimin ötesinde
kökünden değişti.
Böyle bir şeyi 6 ay önce değil hayalimde , rüyamda bile göremezdim.
Düşünsene kaza geçirmişim.
Fiziksel olarak %80 kısıtlanmışım.
Temel ihtiyaçlarımı gidermek aşırı zahmetli hale gelmiş.
Ve ben bu halimle
büyük riskler içeren tercihler yapıyorum.
Tercihlerimin arkasındayım diyorum.
Tercihlerimin tüm sorumluluğunu da üstleniyorum diyorum.
İnanılmaz rahatım, kendime güveniyorum çünkü bir başıma da olsa
bunların üstesinde gelebilecek olduğumun farkına varmışım.
Hüseyin Bey sana teşekkür ediyorum
seanslarda sana yaptığım türlü oyunlara rağmen
büyük sabırla beni dinlemeye devam ettiğin için.
NOT:
Son seansı bilinçli olarak 2 saate uzatarak
ve değişik saldırılarla senin sabrını denerken
artık senin saçını başını yolacak seviyeye geldiğini görmek beni fazlasıyla sevindirdi.
Sen kabul etmesen de seansın sonlarına doğru dengen hafiften bozulmaya başlamıştı.
Belki bunu itiraf etmek senin için kolay olmaya bilir
sen mesleğinde ne kadar profesyonelsen
ben de o kadar profesyonelim karşımdakinin açıklarını bulup oraya saldırma konusunda.
Ben bu kadar sabırlı olabileceğini tahmin etmemiştim.
Bu zamana kadar kaç tane terapist eskittim ben.
Senin gibisini görmedim.
Adamlar daha ilk seanlarda benim tuzağıma düşüveriyorlardı
Seanslar benim istediğim yönde çıkmaz sokaklarda ilerleyip duruyordu.
Bu sefer olmadı.
İyi de oldu. Dünyayı şimdi bambaşka bir noktadan bakabiliyorum.
Daha aydınlık, daha net, daha gerçek.
Sanırım oyun bitiyor.
Hüseyin Bey; Teşekkür ederim 6 ay boyunca terapilerdeki büyük sabrın ve emeğin için.
Kadir @
Sözlük
Mama : Kerhane işleten kadın.
Not 2: İnternet ortamında yayınlayabilirsin.
ve hatta yeni rumuzumla da yayınlayabilirsin
yani Kadir @ olarak.
