3415
« : 22 Eylül 2011, 10:18:52 öö »
sonra sınıftaki o kızla konuşamaya karar verdim ama cesaretim yoktu. beni görmüyordu, varlığımdan bile habersizdi. ve bu beni çok sinirlendiriyordu. bir erkekle konuştuğunda sanki bana nispet yapıyormuşcasına algılardım. bazen takip ederdim onu ne yapıyor nereye gidiyor diye. en sonunda gittim kızın birnden telefonunu aldım ve ona mesajla onu sevdiğimi söyledim. ama çektiğim hiçbir mesaja karşılık vermedi. 3 gün de okula gelmedi tabi ben meraktan ölüyorum ne oldu diye. samimim olduğum bir abi vardı sınıftan derdimi ona anlatım o da bana git konuş dedi. taktikler verdi. üç gün sonra okula geldi. bu sefer çok başkaydı. o her gün içeriye başı dimdik giren kız değilde sanki pısırık bir kedi yavrusu vardı. başı önünde acele ile geldi ve ön sıralrdan birine oturdu tabi ben arkadan onu seyrediyorumdum. bu durum hoşuma gitti. ben vardım, beni görmezlikten gelse de alt üst etmiştim onu. hoş bir duygu idi bu. birinci sınıfta iken bir başka kız bendne hoşlanıyordu bu arada. ama ben ondan hoşlanmıyordum. ne bşımı arkaya çevşrsem onunla göz göze geliyorduk. sanki beni takip ediyorud hep. ama ben onu değil kumral olana aşıktım. neyse kız üçgünden sorna geldi ve oturdu surasına ders boyunca onu seyrettim. sanki puslu camlar arkasından izliyordum onu. sanki sınıfta bir o vardı bir de ben her taraf ışıkla doluydu sanki. sonra öğeln çıkışta onunlA KONUŞMAYA KARAR VERDİM ya evet diyecekkti ya da hayır. denemeye kara verdim. sonra çıkışta durdurdum bunu. ilk başta konuşmak istemedi. biraz ısrar edince durud. o mesajları ben çektim dedim ve seni gördüğüm ilk günden beri seviyorum dedim. acaba nasıl diyebildim hayret ediyorum. çünkü önünde neredeyse bayılacak gibi oldum, heycan, titreme, kalp atışlarım sesim titrekti. kız sakin bir şekilde olabilir dedi. ikimizde yetişkiniz ama ben teklifini kabul etmiyorum dedi. neden dedim cevap vermedi. ben de son kez şöyle dedim seini daima seveceğimi bil. ve çekip gtti. ben öylece kaldım üzgün bir şekilde yürüdüm kampüste, ordan yrda gittim. ne yaptığımı hatırlamıyorum. sonra akşma ağladığımı hatırlıyorum. o senem de çok kötü geçti bir taraftan kız bana yüz vermiyor, bir taraftan eskisi kadar ders çalışamıyorum suçluluk duyuyorum, bir taraftan da 2 yıllık elektrk okuyan arkadaşla aram açık. böyle bir yıldı. intiharı falan bile düşündüm. kim için mi kız teklifimi kabul etmedi diye, aynı zaman da ben de bir şeyler ters gidiyordu yani eşcinseldim. çünkü yaşadığım bu şeyler normal değildi. kızı görünce ona aşık oluyordum erkeği görünce de kendimi kız gibi hissediyordum. ve yopun bir suçluluk duyugusu yaşıyordum. neredeyyse her günüm kuytu köşlerde ağlamakla geçiyordu. hgözlerim önü morarmıştı, zayflamıştım. neden diyordum neden ben normal bir erkek değilim. neden ben de bir kızla bir ilişki yaşayamıyorum vss. sonra okulun sonlrıan doğru namazla tanıştım sanki o benim imdadıma yetişmişti. okadr çok rahatladım ki anlatamam. artkkk sadece namaz kılıyordum ibadet ediyordum içim huzurla dolmuştu. üzülmüyordum, düşünmüyordum ama yine de o çocukla aynı yurtta olduğumuz için görünce üzülüyordum. neyse 3.sınıfta böyle geçti.4 sınıfa gelince 1. sınıfta arkadaş olduğumuz kimyacı çocukla teerar konuşmaya başladık. elektirikçi arkadaş meuzn olmuştu, sevdiğim kız evlenmişti biraz daha iyi idi ortam. kimyacı arkadaşla yeniden konuştuk, eskisi kadar ona cinsel istekler duymuyordum. beraber kütüphaneye gider ders çalışırdık, 4. sınıfta yemiden derslere asıldım. kısacası dördüncü sınıfım daha az fırtınalı geçti. ama bu süre zarfında hoşlandığım erkeklerde olmuştur hatırlayamıyorum masturbasyonlarda yine erkekler vardı. yine suçluluk duyugusu, yne bir srü yeminler ve ardındna yeminleri bozmalar vss. sonra tezssiz yüksek yaptım. 5 yılım da yurtta değilde evde kalmaya başkadık. emre adında bir çocuk bana bizimle eve çık dedi.4 kişiyiz diye. ilk başta yok dedim ama yurttan da uzaklaşmak istiyordum. kimyacı ile yollarımız ayrıldı artık pek fazla görüşemiyorduk ama kırgın küs vss ayrılmadık. hala da konuşurum onunla. herhangi bir cinsel istek de duymuyorum. neyse 5. sınıfta eve çıktım emre denilen çocuktan hoşlanıyordum. oda diğerleri gibi güçlü, sevecen, arkadaş canlısı, ssosyal, şakacı vss. hoşma gidiyordu onla zaman geçirmek. bazen ona da küstüğüm oluyordu ama yinede konuşuyorduk aynı ev sonuçta. 5 sınıfımda iyi geçti gibi. arkadaş çevrem biraz daha genişledi ama hiçbir kıza aşık olmadım o kızdan sonra. erkeklere de temknili yaklaştım. 2 yıllık elektirikçi çocuktan sonra bazı şeylerde dikkat etmeye başladım. artık üzülmek istemiyordum ya da üzmek istemiyordum. mesafeliydim. ama erkekleri hayal edip masturbasyon vardı. bir kaç kez gay sitelerine bakmıştım. ana hiçbir gay erkekle konuşmadım, öyle bir arkadaşım olmadı. gay porno falan seyretmedim. hoşlanmıyordum zaten iğrenç geliyordu bana hep de öyle geldi. baktığım br kaç gay resmi idi. sonra onlarada bakmaktan vazgeçtiim. ama erkeklerden etkilenmekten vazgeçemedim. 5 sınıfta bitti. ve bANA EVİN yolları gözükmeye başladı. eve geldikten 2 ay sonra askere gittim 2006 da. askerliğim berbat geçti. alışamadım disipline ben duygusal biriydim, utangaç, sessiz biriydim. askerlik ise sertlik isteyen duygusallığa yer olmayan bir yerdi. burda da hoşlandığım biri vardı. benimle aynı dönemde olan bir kısa dönem. sonra dağıtım olunca bir daha göremedim. komutanlardan hoşlandığım vardı bir tane. onnla da ilgili mastrubasyon yaptım. hoşlandıklarımın hepsinde ortak noktalar güçlü, kararlı, sevecen, esprili, ciddi, ağırbaşlı, sıcak kanlı vss d.iye çoğaltabilriz. 2007 askerden dönüş ve kpss belasının başlması. 2007 de chat denilen şeyle tanıştım. ondan önce bilmiyordum. zaten ilk porno dergi ile de lise 2 de tanışmıştım. neyse bir kaç kez erkek niki ile girip kızlara yazdım ama kimse iplemedi. sonra kızniki ile yAZMAYA BAŞLAYINCA HERKES yazmaya başlıyordu bana. çok hoşuma gidiyordu. çünkü hiç arkadaşım yoktu sosyal hayatta, hep yalnızdım, içimi dökecek hiçkimsem yoktu. orda günllük dertlerimden bahsedşyordum, beni kız zannediyorlardı, ilgi göstriyolardı vss. bunlar hoşuma gidiyordu. ama bunlarda ters geliyordu sanki başklarıyla dalga gçeer gibime geliyordu hem üzülüyordum buna ama bir taraftanda içimi birilerine döktüğüm için sürekli chat kanallarına takılıyordum. gnelde takıldığım kanallar öğretmen siteleri iidi 2007 de kpss yi kazaamadım. 2008 de karar verdim ya bu sınavı kazancağım ya da kazanacağım. etrafımda kazanıp gidenler oluyordu bense ücretli öğretenlikte sömürülüyordum. okullarda kadrolular insan muameesi görürken biz besin zincirinin en alt basamağını oluşturuyorduk. devlet sömürüyordu ve ben rahatsız oluyordum bundan. neyse bir taratan ücretli öğretmenlik yaptım bir tarafan da kpss kursuna yazılım. ama ikisi bir arada yürümüyordu. çünkü okul akşma 6 da bitiyordu ben de zar zor akşam altında kursa yetişiyordum. kafa kazan kadar olmuş gün boyu bir 3 saatte kpss kursunda ders dinlemek zorunda kalıyordum. evi gelince saat 22.00 oluyordu. ne yapacağıı şaşırıyordum dermi çalışsam yemek mi yesem yatıp uyusamm ı. böylece şubata kadar devam etti.ve ben şu batta okulu bırakıp tamamen kpss ye kendim verdim. sabah 6 da kalkar 1 saat türkçe çözerdim. sonra 8.30 da kahvaltı yapar 10 dan 1 e kadar matematik çözerdim. öğleden sonra 2 ila 5 arası tarih coğrafya çalışır 5.30 da kursa gider akşma 9 a kadar orda kalırdım. akşma 22 de eve gelir yemek yer o gün gördüğüm dersleri tekrar eder soru çözer 00.30veya 1.00 e kadr çalışırdım. bu düzen hep böyle decam edip gitti. hiçbir sosyal faaliyetim yoktu. artık internete de takılmıyordum. zorunlu bir şey olmadıkça çarşıya çıkmıyordum. uykumdan yemeğimden her şeyimden ödün verip kpss çalışıyordum. ta ki son güne kadar. neyse 2008 kpss sınavında soru fırmatlaır değişti. hiçbilmediğiimiz görmediğimiz konualrdan sorular çıktı. sınavda moralim çok bozluldu ve yapamadım bilmiyorum işte. dershnede birincilikleri oynuyordum, benden kötülere ders nalatıyordum şimdi onlar kazanmış ben ise 76 puan almıştım ve felsefe grubu için boş bir puandı. sıanvdan çıkınca ağlayacak gibi oldum kendi kkendime ben bir yıl bunun için mi gece gündüz dişimi trınağıma takıp çalıştım diye düşünüp durdum. yani berbatt bir haldeydim. sonra iki ay evden dışarı çıkmadım, güünlerce içeride kaldım, ağladım, Allah affetsin isyan ettim, namazı bıraktım, anneme tek kelime bile konuşmadık, telefonu kapattım, yemek yemedim tamemen soyurladım herşeyden kendimi. tabi bu arada masturbasyon sıklığı arttı. hergün yapmaya başladım geceleri. kazanamadım işte. 68 kilo dan 59 kiloya düştüm 2 ay içinde. görenler bana ne oldu sana diyorlardı ve kpss yi soruyorlardı utancımdamn başımı yere eğiyordum olmadı diyordum kısık bir sesle. bu moralle eylül ayında poliislik sınavlarına girdim. kazanacağımdan emindim çünkü iyi geçmişti sınavım ama onu da kazanmadım. iyi ce içime kapandım. artık insnaalrı görünce uzaklaşıyordum. tabi bu iki ay boyuna internetten de çıkmadım hiç kız niki ile giriyor birilerine içimi döküyordum. onlarda kısmet hayırlısı diyor üüzlme diyor yine gireersin vs. diyor. içimi döktükçe sinirleniyorudm. çünkü hiçkimse beni anlamıyordu, neler yaşadığımı, nasıl ders çalıştığımı bilmiyordu. bazen de yargılıyorlardı beni daha çok çalışsaydın, ezberşemeseydin vss. diyenelrde oluyordu. ozaman kan beynime sıçrıyor ve saatlerce tartışyırduk. böyle saçma sapan şeyler yaptım. sonra cam da birbirlerine cinsel organallrını gösteren kişilerin olduğunu öğrendim. kız nickiyle girdiğim bir günde biri bana istersen cinsel oranımı gösterebilrim dedi. bu beni hem heyecanlandırdı hem de korktum. günah falan deim. ama o kadar ısrar etti ki dayanamadım ve hemen bir kız hotmaili açtım ve adresi verdim. tabio cam açtı ben kapalı neden açmıyorsun dedi. bende cam yok dedim. ozaman resimgöster dedi. bir kaç kız resmi buldum ve gösterdim ve illkkez bir erğin yani yetişkin bir erkeğin penisini gördüm. tuhaf bir duyguydu. hem içini gıcıklayan hem de utanç verici bir durum. sonra 2-3 dk sonra ben çıkıyorum deyip kapattım. ilkkez böyle birşeyle karşılaşmıştım. onu da hayl edip mastrubasyon yaptım. üstelik yüzünü hiç görmediğim biri. ne iğrenç değil mi. Allah affetsin ne diyeyim. bir kaç kez yine böyle oldu. başka sitelere takılıp kız nickiyle biriyleiyle konuşmak ve arkasından de cinsel organlarını görmek ve onları hayal edip boşalmak böyle geçti. nyse 2009 oldu ben iş bulamadım, işsizm, ev kirada, başka eve taşınmak zorunda kaldık, ve üstelik ücretli öğremtenlikte çıkmadı. okadar üzülüyorım ki hergece göküyüzne bakıp ağlıyorum. niye diyorum ben bunca çalıştım emek verdim yıllarca çok zor şartlarda okudum ama yine de olmuyor. saçlarıma aklar düştü üzüntüden. sornra okullar açıldı. 2 hafta sonra beni okulun birinden aradılar gel ücretli yap diye flesefe derslerine giriyorumdum. 2009 da bütün o iğrençliklere tövbe ettim. bir daha hiçbir erkeğin cinsel organına bakmayacaktım, hiçbir erkeği hayal edip boşalmayacaktım, vs. ama kız niki ile girip yine dertlerimi anlatıyordum. iyi gelmiyordu bu ama bilmiyorum işte sanki kurtuluş oradaymış gibi alışkanlık yapmıştı bende. oysa o öğremtenler sitesine girince ve birileriyle konuşunca daha çok canım yanıyordu ama engelde olamıyordum kendime. sbiraz sohbet edip çııkıyordum benden mail adresi isyetenlere adrs vermiyordum.