Eşcinsel Terapi Forum - Psikolog www.huseyinkacin.com
Eşcinsellik => Eşcinsel Terapi ile ilgili tepkiler => Konuyu başlatan: psikolog - 21 Mart 2020, 08:47:32 ös
-
Merhaba Hüseyin hocam. Talimatınız üzere hislerimi yazacağım size. Aslında bu yazıyı birkaç dakika önce oluşturabilirdim. Lakin " / " işaretini bulamamak beni deli etti. En sonunda pes edip yazıya başladım derken bir kaç dakiki uğraş sonrasında buldum. Obsesif olduğumu söylemiştiniz. Sanırım bu durum da bunun bir göstergesi. Sanırım bunlardan bende az diyemeyeceğimiz kadar olabilir.
Evet. Şimdi asıl konuya geliyorum. İlk terapimden sonra neler hissettim? Cevap: Mutluluk. Evet, kelimenin tam anlamı ile yoğun bir mutluluk duygusu içerisindeyim. Bunca yıldır ilk defa sorunumu olduğu gibi kabul ettim sizin yanınızda. Yetmedi diğer arkadaşların da... Sanırım ilk defa kendimi bir perdenin arkasından değilde nasılsam öyle anlattım. Nikap açtım size ve oradaki diğer arkadaşlara. Ancak şimdi anlıyorum ki ben ne kadar güçlü bir insanmışım. Yıllarca bu yükle yaşayabilmişim. Bu yükün ağırlığını ancak orada indirdiğimde fark ettim.
Sanırım akşama kadar orada oturup gelen giden arkadaşlarla muhabbet edebilirdim. Lakin bu mutluluğum İngilizce öğretmeni olan arkadaşın ailesi ile aramıza katılması ile bir anda rahatsızlık hissine döndü. Belki çok iyi insanlardır ama onlarla açmış olduğum perdenin önünden konuşmak kendimi rahatsız hissetmeme sebep oldu. 5 dakika içerisinde orayı terk ettim. Bu arada kusura bakmayın, sizinle görüşme fırsatım olmadı.
Eve geldim. Sizinle ve diğer arkadaşlarla olan sohbetten biraz anneme bahsettim. Açıkçası bunu çok fazla istediğim söylenemez. Neticede bir sıkıntımı onunla paylaştım ve çözüm konusunda atmış olduğum adımın doğru bir karar olduğunu da paylaşmalıydım düşüncesi ile paylaştım. Aslında anneme, hatta aileme karşı bir süredir böyle hissediyorum. Demek istediğim yaşamış olduğum kötü şeyleri anlatmayı tercih etmiyor olmam. Sanırım yaşadığım kötü ne varsa ilk olarak onu kendi içimde yaşayarak kabullenmek istiyorum. Bunu başarabildiğim de zaten artık üzerine konuşmamı gerektirecek bir şey kalmıyor genellikle. Evet bugün orada yaşadığım şeylerin hiç biri kötü değildi. Ancak bu seferde beni yeteri kadar anlayabileceğini düşünmedim. Bu onun suçu değil elbette. Mesele çok özel ve deneyim gerektiren bir konu. Ve içeriği itibari ile de uygun değil.
Bana verdiğiniz ödevler bu değildi yalnızca. Mastürbasyon konusu. Bu günü haftanın başlangıcı yaptım bu önümüzdeki pazara kadar. İlk mastürbasyonumu bugün yaptım. Belki bir bayan henüz buna müdahil olmadı ancak bir hetero olarak başka hetero ile birlikteydim. Aktif ya da pasiflik sıfatları yüklemedim. Sonra fark ettim ki ben zaten bunu hiç bir zaman yapmıyordum. Ancak sizinle konuşurken, öncesinde de kendimi anlamaya çalıştığım zamanlarda konunun mahiyetine inebilmek amaçlı bu terimleri kullandım.
Şimdi burada çok ilginç bir şeyi paylaşmak istiyorum sizinle. Danışanlarınızdan biri ile uzunca sohbet etme fırsatım oldu. Gerek o, gerekse diğer arkadaşlarda hep kendim ile konuşur gibiydim. Yok sayılamayacak kadar fazla ortak nokta var. Ancak özellikle biri ile olan münasebetim biraz daha keyif verdi bana diğer arkadaşlara kıyasla. Belki size sapkınca gelebilir ama aslında oradan çıkıp eve gidene kadar aklımdaki fikirlerden biri fantezi dünyama onu dahil etmek olmuştu. Ancak bu işe başlamak istediğimde ve mantıklı bir şekil düşündüğümde ondan gerçekten bir insan olarak hoşlandığımı fark ettim ve bunun yakından uzaktan cinsellikle alakası yoktu. Belkide o, sizinle kurduğum profesyonel ilişki dışında kendim olduğum, kendimden bahsederken de bir takım şeylerin arkasına saklanmak zorunda olmadığım ve saklanmadığım ilk insan olduğu için böyle hissediyorum. Neticede bu şekilde davrandığım ve hissettiğim için mutluyum. (Yani bu tahlili yapmış olmamdan ve neticesinden.)
Açıkçası aksi türlü davranmış olsaydım kendimi insanlardan faydalanıyormuş gibi hissederdim ve vicdan azabı çekerdim diye düşünüyorum. Çünkü bu şuna çok benziyor; sık sık tecavüze uğrayan bir kadın tanıdığımızı varsayalım. O bu sıkıntısından kurtulmak isterken benim onu fantezi dünyama dahil etmem. Bana göre ikisi aynı şey. Ama inanın bana onu buna dahil etmemem ona karşı cinsel bir hissimin olmamasıydı. Sadece sohbetinden keyif aldığım bir arkadaş. Çünkü bu zamana kadar üzülerek fark ettim ki cinsel duygularım harekete geçtiğinde duygularımın esiri oluyorum. Doğru ya da yanlış ayırt etmiyorum ki mevcut sorunum da buna bir delildir. Bu arada o arkadaş .......
Birde kafamda sürekli arkadaşların hikayeleri dönüp duruyor. Yeni ve cesurca olan çok fazla faaliyette bulundum bugün. Zihnen kendimi yorgun hissediyorum.
Bilmiyorum bana "yaz" derken kast ettiğiniz şeyler bunlar mıydı? Daha fazla düşündüm ancak yazacak bir şey bulamadım. İlginiz ve böyle bir işi yaptığınız için teşekkür ederim. İyi çalışmalar.
-
Merhaba Hüseyin hocam;
Söylediğiniz gibi mastürbasyon benim için bir bağımlılık haline gelmiş. Uyuyamadığım zaman, yoğun düşüncelerimden uzaklaşmak istediğim zaman, sıkıldığım zaman yani her zaman mastürbasyon yapıyormuşum. Son bir kaç saatte fark ettim ki bunu yapmak için hep bir sebebim var.
İşin ilginç yanı şu ki; hayatımda canlı veya cansız etkileşimde bulunduğum her şeyin benim kontrolümde olmasını isterim. Daha doğrusu bu etkileşimdeki hislerimin. Bir telefona, internete, bilgisayara veya bir insana bağımlılığım yokken başka bir noktada bağımlılığım çıkması biraz ironik. Ancak tam bana uygun bir bağımlılık. Zahirde hiç bir problem yok, her şey batında...
Peki bu saatte niye bunları yazıyorum? Çünkü bugünü düşünmekten zihnim uyuşmuş gibi. Uyuyamıyorum. Bir sonraki seansımızı, sonraki süreçleri, bir yandan akıp giden ve beni beklemeyen hayatımı...
Her şey yolunda görünmesine rağmen neden zihnim bugün yaşamış olduğum deneyimle bu kadar meşgul? Tabularımı yıkıp, hayatımın olağan akışına zıt bir şey yaptığım için mi? Yoksa hayatımdaki en büyük sırrımı bırakın birine anlatmayı toplamda 8 farklı insana doğrudan ya da dolaylı olarak anlattığım için mi?
Kendim hakkında çözmek istediğim o kadar mesele var ki... Bir sonraki görüşmemizi sabırsızlıkla bekliyorum. O zamana kadar dediklerinize uyacağımı zannediyorum. Neyse ki yazımı tamamlamama az kala uykum gelmeye başladı bile.
Gün içinde fırsatım olmamıştı bu sebeple geçte olsa hayırlı kandiller dilerim. İyi çalışmalar.
-
Hayırlı sabahlar Hüseyin hocam.
Bu sabah hafif bir baş ağrısı ile uyanmış olsam da ruhen kendimi çok iyi hissediyorum. Dün yaşadığım yoğun düşünceler kafamda yok. Evet hala düşünüyorum ama zihnim berrak. Zihnim rahatladığında mastürbasyon yapma arzum da geçti. Güzel bir sabaha uyandım özetle.
Hazır böyle güzel bir günü yakalamışken öğrencilerim için yazmaya başladığım kitabı bitirmek, korona dolayısı ile evde olan yaşantıma uygun, pazartesiden başlayacak bir program hazırlamak ve kitap/belgesel gibi bir işlerle meşgul olmak istiyorum.
İlaveten evden de olsa spora başlama kararı aldım. Spor yapmak kendimi iyi hissetmeme sebep oluyor. Bu sebeple bunu da programın uygun bir yerine ekleyeceğim.
Şimdilik benden bu kadar. Güzel bir geçirmeniz temennisi ile... İyi çalışmalar dilerim.
-
Son olarak söz konusu yazarın kitaplarını okumalı mıyım? Bunun bana, terapilerimize ne yönde bir katkısı olur? Galibi bir takım danışanlarınıza da bu kitabı tavsiye etmişsiniz. Ayrıca youtube kanalınızda da bu adamın videolarını gördüm.
Okumam faydalı ise hangi kitabı ile başlamalıyım ve hepsini okumalı mıyım? Malum yazarımızın 3 tane kitabı var.
Utanç ve Bağlanma Yitimi & Onarım Terapisi Pratiği
Erkek Homoseksüeller İçin Onarım Terapisi & Yeni Bir Klinik Yaklaşım
Anne Babalar için Gençlerde Homoseksüelliği Önleme Rehberi
Son kitabı bir eğitmen ve potansyel evli bir hetero olarak okumayı düşündüm. Siz bu konuda ne düşünürsünüz?
-
Hayırlı sabahlar Hüseyin hocam.
Dün yazmış olduğum üzere bir takım işler ile meşgul olacaktım. Ancak hiç birini yapmadım desem yeridir. Oldukça tembelce geçirdiğim bir gündü. Günün sonunda 2. mastürbasyon hakkımı kullandım. ("Bu hızla giderse" dediğinizi duyar gibiyim. Merak etmeyin her şey kontrol altında.) Bu sefer yalnızca bir kadın vardı. Gerçek hayatımda onunla sadece sıradan bir arkadaştım. Hayal dünyamda da bu iş birbirinden yalnızca fiziki anlamda hoşlanmış kadın ve erkeğin kuracağı türden bir ilişkiydi.
Normalde bunu size güzel bir haber olarak vermeyi düşündüm. Sonradan fark ettim ki ben zaten size gelmeden de zaman zaman bu işi başarabiliyor hatta birkaç hafta belki birkaç ay bunu sürdürebiliyordum. Bu sefer ne değişti ki? Hislerim bastırılmışlık sıfatından sıyrılıp tabii bir hale ne zaman dönecek? Terapilerimizin bir şekilde bana faydalı olacağına ve nihayetinde bunu başaracağıma inanıyorum. Lakin benim asıl merak ettiğim; benim yapmadığım ne olacak bu terapilerde? Yani biraz daha açmam gerekirse; bana faydalı olacak ve benim daha önceden yapmadığım veya yanlış yaptığım bir şeyler ortaya çıkacak bunu biliyorum. Ancak o şeyler ne diye düşünmeden kendimi alamıyorum. Yeni bir şeyler öğrenme coşkusu içerisindeyim. Burada konunun ben olması ise bu coşkuyu fevkalade bir seviyeye taşıyor.
Bu arada henüz iki gün oldu biliyorum ancak pornografide yok hayatımda. Tabi ki bunu da daha önceden yaptığım olmuştu. Aslında her iki durum için de benim yaptığımdan farklı olmasının sebebi şu: İlk defa yalnızca kendi doğrularım değilde başka bir insanın da doğrusu oldu bu girişimler. Ben bunları kendim yaparken bir nevi deneme yanılma yöntemiydi ve doğruluğundan kesin emin değildim. Ama şimdi bir profesyonelin de bu şekilde düşündüğünü biliyorum. Dolayısı ile bu yaptıklarımı havada bırakmıyor. Sanki yavaşta olsa sağlam ilerliyorum.
Başka bir farkta şu oldu; Daha önce bu şekilde yaptığımda hoş bir erkek görüntüsü gördüğümde ona bakmaya devam ederdim. Ancak bu sefer bakmamayı daha doğrusu gördüğüm görüntülerdeki kadınlara odaklanmaya karar verdim. O günün sabahında da televizyonda magazin vs programları olması hasebiyle belgesel tarzı bir program izlemeyi tercih etmeyip, oradaki kadınları izledim. Ve gözüme hitap eden olduğunda onlardaki neyi beğendiğimi sordum kendime? Ve bu soruya verebileceğim cevaplarım oldu. Benim için bu biraz odağı yönlendirme meselesiymiş sanki.
Gelelim bu güne. Yine güzel bir sabaha uyandım. Aslında bu dünden daha güzel bir sabah. Çünkü karanlık bir hava var. Sanki her an bir yağmur patlak verecek gibi. Kendimi bildim bileli bu tarz havaları sevmişimdir. Hele fırtına çıksa, gökyüzü inanılmaz renklerle boyansa sormayın keyfimi... Öncesinde bu durumu bu hava benim ruh halimi yansıtıyor derdim. Ama hayır öyle değilmiş. Çünkü hayatımda ufak tefek sıkıntılarım olsa da ben asıl sıkıntımı çözmek adına bir takım çabalar sarf ediyorum. Bu sebeple de çok mutluyum. Hiç olmadığım kadar. Belki bir şeyi çözemedim henüz. Ancak bizler şartlarımız doğrultusunda yaptıklarımızdan sorumluyuz. Ben bu konuda ehil gördüğüm birine gittim yani size... Bana düşen de sizin talimatlarınıza uymak. Bunu yaptığım için de mutluyum.
itiraf etmem gerekiyor ki dünyanın salgın bir hastalıkla boğuşuyor olması üzücü. Ancak sebebini yok saydığımda sürekli insanlarla iletişim halinde olmamakta ne bileyim beni biraz da olsa mutlu ediyor.
Bugün; dün yapamadığım programımı yapacağım. Saat 10'da uzaktan eğitim şeklinde skype üzerinden arapça, ardından da fıkıh ve kuran derslerine katılacağım. Ve muhakkak spora başlayacağım. 5 yıl uzun bir ara...
Son olarak her zaman ufak tefek de olsa narsist yanlarımı görmüşümdür. Ancak dün bana yollamış olduğunuz metinlerin birinde başka bir danışanınızda da bunun olduğunu gördüm. Bu durum da obsesif olmak gibi ortak bir sorun mu? Ya da şöyle sorayım obsesiflik veya narsistlik dozunda olduğunda güzel değil midir?
Güzel bir gün geçirmeniz temennisi ile, iyi çalışmalar diliyorum.
-
Merhaba hocam,
Bu olay üzerine düşündüm. Annem sürekli benim kendisi gibi olmamı istiyor diyordum. Aslında benim de ona kızmamın sebebinin olaylara benim düşündüğüm gibi yaklaşmaması olduğunu fark ettim. Gittim kendisi ile konuştum. Seni sürekli böyle suçlarken aynı şeyi sana ben yapıyormuşum, gel bundan sonra ikimiz de birbirimizi olduğu gibi kabul edelim dedim. Esprili bir şekilde tokalaştık ardından sarıldım, öptüm ve gönlünü aldım. Son olarak şunu ekledim gülerek; senin ne kadar aciz olduğunu kabul edeceğim, O da bana bende ne kadar asabi olduğunu dedi. Hasılı kelam olay tatlıya bağlandı.
Bundan bağımsız olarak hala spora falan başlayamadım. Çok tembel geçiriyorum günlerimi. Doğru düzgün derslere bile devam etmiyorum. Sürekli kendim varım kafamda. Bu da diğer şeylere odaklanmamı engelliyor. Allah'tan evdeyim sürekli. Dışarı çıkmak durumunda olsaydık bu tembel ruh hali ile hiç bir şey yapmak istemediğinden ama hayatıma devam etmek zorunda olduğumdan işler biraz daha zor olacaktı benim için. Nihayetinde kendime bir süre daha izin verdim. Bir şekilde kaçırdığım dersleri vs telafi edebilirim nasıl olsa...
İyi bir akşam geçirin, iyi çalışmalar....
-
Merhaba Hüseyin hocam,
Biraz önce vişne suyu adlı yazıyı okumayı bitirdim ve hakkında düşündüklerimi sizinle paylaşmak istedim.
Hani kurgusal bir kitap okursunuz, sonu aşağı yukarı bellidir. Ama son sayfada ya da son bir paragrafta yazar ters köşe yapar neye uğradığınızı şaşırırsınız... İşte tam olarak bana bu hissi verdi.
Eşcinsel eğilimleri olan, diğer danışanlarınızla konuşan ve kitabı okuyan biri olarak aynı sorunu paylaşan insanların çok fazla ortak yanı olması beni gerçekten şaşırtıyor. Evet şimdiki zamanı kullandım çünkü hala şaşkınlığım geçmiş değil.
Tabi ki bir sürü farklılıklar da vardı. Ama anlatılanların bir çok kısmında kendimi buldum. Obsesiflik, narsistlik, vişne suyu meselesi, güç arzusu şimdilik aklıma gelenler.
Vişne meselesini de tam olarak idrak edebilmiş değilim. Ya uykum geldiği için bazı yerleri algılayamadım ya da gerçekten net değildi. Ancak ilginç bir şekilde kendimi bildim bileli vişne suyu hep önceliğim olmuştur. 1 lt lik karton kutuları kafama diktiğimi hatırlıyorum. Sanıyorum yaklaşık 8-10 yıldır benim için ikinci bir alternatif karışık meyve suyu ve limonata oldu. Benim için ortak noktaları ekşi tat veriyor olmaları. Ama tüm bunlardan bir anlam çıkarmak mantıklı mı tartışılır. Gerçi sizinle vişne üzerine yapılmış olan çalışmayı konuşmak, ardından bir yargıda bulunmak daha doğru olur.
Hasılı kelam tüm bunları okumak kendimi daha net tahlil etmeme yardımcı oldu. Okurken not vs almadım lakin sohbetlerimiz esnasında yeri geldikçe bu tahlillerimi hatırlayacağımı düşünüyorum.
Bu yazıları bana göndermenizdeki amacınız bence tam olarak buydu. Üzerine düşünmem gereken somut şeyler vermek.
İlginiz için müteşekkirim. İyi geceler...
-
Merhaba Hüseyin hocam,
Dün mastürbasyon konusunda 3. hakkımı da kullandım. Bu sefer izlediğim bir filmde sevişme sahnesi esnasındaki çıplak kadını hayal ettim. Dediklerinize dikkat ediyorum. Ne erkek ne de kadın cinsel organı görünmüyordu. Arka tarafları görünüyordu ama. Açıkçası erkekle hiç ilgilenmedim. Kadına odaklandım.
Hayırlı günler, iyi çalışmalar.
-
Merhaba Hüseyin hocam,
Öncelikle Sait Faik üzerine yazılanları okudum. Kafam çok karıştı. Orada neyi görmem gerektiğini anlamış değilim. Ancak 7. sınıfta türkçe öğretmenimizin bizi lüzümsuz adam ve şahmerdanın bir arada bulunduğu bir kitabı aldırdığını ve içinden bir takım bölümleri okuttuğunu hatırlıyorum. Ama hangi hikayelerdi bilmiyorum. Bence çok sorumsuzca bir davranışta bulunmuş. Ne yetersiz eğitmenlerimiz var! O yaşlardaki çocukların okuması gereken türden bir yazar değilmiş kendisi.
Saatler sonrasında ise konu ile ilgili yazılmış diğer tezi okudum. Yani tamamını okumadım yaklaşık 150-200 sayfasını okudum. Konu ile ilgili genel yaklaşımlar, çalışmalar vb şeyler hakkında oldukça malumat edindim.
Son olarak bana H.... isimli arkadaşın numarasını vermişsiniz. Whatsapp'dan kendisine selam verdim. Sonra mesajımı sildim. Bunu yaptım çünkü ne konuşacağımı bilemedim açıkçası. Ne amaçla ona yazmalıyım, bu bir gereklilik mi? benzeri soruları kendime ve size sorduğumda cevap alamayınca bunun en azından şuan için daha doğru bir karar olduğuna karar verdim.
İyi çalışmalar dilerim.
-
Merhaba Hüseyin Hocam,
İtiraf ediyorum tek düşünebildiğim müstakbel terapiler. Acaba Hüseyin hoca ne diyecek, şöyle derse ne yaparım, böyle derse ne yaparım gibi düşüncelerle geçiyor günler. Ve asıl mesele başka eve çıkmak ekonomik bağımsızlığı ele almak gibi bir durumda ne yaparım, çevremdekilere bunu nasıl söylerim? Çok saçma biliyorum. Ortada daha hiçbir şey yok. Ben sanırım her zaman böyleyim. Olmamış senaryolarım var hep. Olmamış şeyler üzerine düşünür ve plan yaparım. Elimde değil...
Birde uyku saatlerim biraz fazla sanıyorum. Gündüz uykularımın biraz dozunu kaçırmış olabilirim. Çünkü hayatımda belirsiz şeylerin olmasını sevmiyorum. Uyursam da gün çabuk geçer bir an önce terapi günü gelir, belirsizlikler ortadan kalkar düşüncesi var kafamda. Sizi ilk bulduğum geçen hafta salı gününden beri bu şekildeyim. Sadece bir gün direndim ve uyumadım. Neticede şunu gördüm: Fazla uykuya fiziksel anlamda bir ihtiyacım yok.
Belki bilinçaltımda mastürbasyona bir sınırlama gelmesi de beni rahatsız ediyor olabilir. Bu da uyku süremin artmasına sebep olabilir. Evet gün içinde veya hafta içinde hiç yapmadığım zamanlarda oldu istisna da olsa. Ancak genelde bu durumlarda cinsel ve fiziksel enerjim de düşüktü. Ve bir günde bir tane ile sınırlı kalmam gerekmiyordu. Ama ilk terapiden sonra bağımlı olduğumu öğrendiğimden beri, enerjim fazla olsa ve istesem bile 2. bir kere yapmadım. Normalde böyle bir enerji ile her gün defalarca yapmasam bile (günlük hayatın yoğunluğundan vakit bulamadığım için) bir kere mutlaka yapardım. Şuan yapma gibi bir arzum yok. Ancak birazda bu benim çabamla oluyor. Yani kendi cinsel arzularımı arttırabileceğini düşündüğüm faaliyetlerde bulunmuyorum.
Aslında zamanlamamız harika diye düşünüyorum. Bir insan boşken, yanlış alışkanlıklarından kurtulabilmeyi başarabiliyorsa zaten normal bir gün geçiriyorken kötü alışkanlıklarına devam etmez.
Size söz, yarından itibaren en fazla 6-8 saat uyumaya gayret edeceğim. Bu gün için artık çok geç. Uykuya yeterince doyduğum için istesem bile daha fazla uyuyamam.
Bu arada spora da başladım. İlk önce yağ oranımı biraz azaltayım dediğim için sadece ip atlıyorum nabzımı yüksek tutarak. Bir iki ay sonra ekseriyetle kendi vücut ağırlığımı kullanarak kas hacmini arttıran ve gücü arttıran farklı antrenman usulleri ile dönüşümlü olarak çalışmayı planlıyorum. Aslında günde yaklaşık 15 dk mı buna ayırıyor olmama rağmen kendimi çok iyi hissettirdiğini söyleyebilirim.
Aslında enerjimi olmayan şeyleri düşünmeye harcamak yerine daha faydalı işlerle meşgul olsam bu ilk terapiden sonra yakaladığım mutluluğu tekrardan yakalarım. Kendim edip, kendim buluyorum.
İyi akşamlar, iyi çalışmalar...
-
Merhaba Hüseyin Hocam,
Gün içerisinde kendime belirlediğim hedefler doğrultusunda ilk iş başvurumu gerçekleştirdim.
Kendim için doğru olanı yaptığımın düşüncesi yavaş yavaş baskın bir hale geliyor. Annem de zaman içinde daha iyi olacak sanıyorum. Onunla konuştuğumda ikimizde birbirimizin mutlu ve sağlıklı olmasını istiyoruz. Ben hala benim için endişelenmemesi gerektiği kanaatindeyim. Birisi endişelenecek ise o ben olmalıyım. O zamanında bunu zaten yaptı. Artık onun rahat ve mutlu olması gerek. Benim için daha fazla endişelenmesine gerek yok. Ondan bu hissi almak beni üzüyor. Ama dediğim gibi zaman içinde o da iyi olacak inanıyorum.
İyi geceler dilerim.
-
Merhaba Hüseyin hocam,
Verdiğim karardan ötürü kendimi güvenli alanımdan çıkmış hissediyorum. Ailem dışındaki kadınlarla sosyal ilişkiye girmeden bunun tedavisi mümkün değil mi? İnsanlar hayat buymuş diyeceksin diyorlar. Böyle demelerinden nefret ediyorum. Benim için hayat bulunduğum güzel mekandı, yapmış olduğum işti. Şimdi bu gitti ellerimden. Ne uğruna... Ben böyle olmayı seçmedim ki... Neden her zaman bir şeylerden fedakarlık yapmam gerekiyor... Biliyor musunuz zaman zaman Allah'tan canımı almasını dilediğim zaman gördüm. Belki eş cinsel bir birey olmayacağım ama mutlu da olamayacağım...
-
Merhaba Hüseyin hocam,
Dün gecem rüyalarda bakmamam gereken penisleri bir yanlışlık sonucu görmemle geçti. Yani mesela bir film izliyorum rüyamda aniden penis çıkıveriyor karşıma. Şuan her ne kadar mastürbasyon esnasında kadınları tahayyül ediyor olsam da diğer benliğimi bastırdığım için bu şekilde yapabiliyorum. Ama içten içe artmakta olan hep bir arzu var.
Bu gün youtube üzerinden video izlerken karşıma bir spor giyim reklamı çıktı. Yarı çıplak çok güzel vücutlu bir erkek gördüm. Ve maalesef beni erekte etti.
Bu arada haftada 3, günde 1 kuralı dolayısı ile özellikle dünden itibaren çok sıkıntı yaşıyorum. Çünkü elimde bir hakkım kalmadı. Aslında bugün kendimi çeşitli işlerle meşgul ediyordum ki karşıma o video çıktı. Dayanmak için elimden geleni yapacağım. Ama yapabilir miyim bilmiyorum. Ben ciddi bir bağımlıyım sanırım. Çünkü aklıma her gelen seferde yapmış olsaydım kural falan kalmazdı ortada.
Ayrıca mastürbasyon yapmamak bende pornografik görüntülere bakma isteği uyandırıyor. Ancak hiç bozmadım kuralımızı. Hatta bu hafta hiç erotik görüntülere bile bakmadım. Çünkü son bir kaç gündür çok yüksek bir enerjim var. Hislerim ve fiziksel enerjim bir araya gelince tedavimi bozmamak, kuralların dışına çıkmamak için doğru düzgün film vs bile izlemiyorum. Çünkü normal bir çıplaklık bile beni şuanda tahrik edebilir. Hele son gördüğüm videodan sonra bunun bir erkek olması çok olası.
Birde uyku sıkıntısı yaşıyorum. Normalde mutlu ve günlük hayatın olağan karmaşasında yorulmuş ben 6 saat uyuduğumda gayet güzel yaşıyorum. O uyku dalgaları genelde geliyor. Biraz meşgul olduğum işlerle ilgili. Çünkü güzel ve kaliteli vakit geçirdiğimde asla gelmiyor. Gündüz uyku dalgası geldiğinde; öğlen buna direnirsem, akşam yatma vakti geldiğinde uykum gelmiyor. Sporla da kendimi yormaya çalışıyorum ama 10 - 15 dk yeterli olmuyor. Daha fazlasını da ben istemiyorum. Sanırım daha az uyuyup daha çok fiziksel ve zihinsel anlamda kendimi yormalıyım. Eskiden uğraştığım evde yapılabilecek bir kaç hobi ile meşgul olacak ve sporu her gün yapmaya gayret edeceğim. Belki biraz ilaveler yapabilirim günlük egzersize.
Daha işin başında olduğumu ve korona dolayısı ile terapilere ara verdiğimizi biliyorum. Ancak fark ettim ki bu iş benim sandığımdan çok daha zor olacak. Pes etmemeye gayret edeceğim. Ama diğer yandan evde kaldığım süreci mümkün olan en az zayiat ile atlatmam için tavsiyelerinize açığım ve ihtiyaçta duyuyorum. Sonuçta ben bir karar aldım ve tedaviye başladım. Yapacağım bir hata ile işi en başa döndürmek ve bu konuda her zaman yaptığım gibi bütün emeğimi çöpe atmak istemiyorum.
Son olarak aklımdaki en büyük ve en önemli soru: Benim durumumda olan biri için "iyileşti" dediğimizde gerçekten azda olsa erkeklere bir meyil olmayacak mı? Yoksa ben her zaman az da olsa bastırılmış duygularla mı yaşayacağım?
Hayırlı cumalarınız olsun. İyi çalışmalar dilerim.
-
Bu arada bir kaç gün önce size göndermiş olduğum bir yazıyı tekrar okudum. Ne kadar karamsarmışım. Şu anda kesinlikle öyle hissetmiyorum. Var olmayan sorunları düşünmek yerine var olana odaklanmak çok daha sağlıklı. Tedbirli olunmalı ancak benim yaptığım şey bugünümü yaşamama engel oluyor. Tamam dünden beri kendimi biraz kötü ve umutsuz hissediyorum zorlandığım için. Bunu kabul ediyorum ama ölmeyi istemek de neymiş!
Son olarak bu korona işi uzayacak gibi görünüyor. Terapiler konusunda ne yapacağız?
-
Merhaba hocam,
Üzülerek söylüyorum ki biraz önce haftada 3 günde 1 kuralını bozdum. Gündüzleri uykum geliyor. Ona rağmen uyumuyorum. Geceleri ise hiç gelmiyor, uyuyamıyorum. Telefonla oyalanayım dedim... erotik görüntüler... mastürbasyon... Sonuç: Kuralı bozdum. En azından görüntülerdeki kadınlara odaklandım. Yalan söylemeyeyim o telefonu elime aldığımda tehlike sularında yüzdüğümü biliyordum. Ona rağmen aldım. Birde o görüntüler arasında dolaşırken bir iki penis içerikli görüntülerde vardı bakmamaya çalışarak hemen sayfadan çıktım.
Evde olmak bana hiç yaramadı. Belki bugün rahat bir uyku çekerim.
İyi geceler...
-
Merhaba Hüseyin hocam,
Dün size attığım e-postanın hemen ardından A.... bana geri dönüş yaptı. Kendisine ulaşmam için numarasını yolladı bana. Geç bir saat olması hasebiyle aramayarak, whatsapp isimli bir uygulamadan mesaj attım kendisine. Sonrasında mesajımı görüp cevap atması için bir süre bekledim lakin sonunda uykuma yeni düşerek uyudum. Sabah kalktığımda gece mesaj attığını gördüm. Özetle aramızda bir muhabbet başladı. Gelişmelerden haberdar edeceğim sizi.
Gelelim asıl meseleye. Terapiye başlama kararı verdiğim günden bu zamana kadar hiç böyle kaliteli bir uyku uyuduğumu hatırlamıyorum. Kendimi çok iyi hissediyorum.
Dün de söylemiştim terapiden sonraki ilk iki hafta sancılı, zorluydu diye. Bu sabah annemle konuşuyordum ve bana geçirmiş olduğum bu iki haftaya rağmen "Bundan 10 sene önce ... ile boşandığımızda bu en çok sana yaramıştı. Çok mutluydun. İşte psikoloğa gitmeye başladığından beri sende gördüğüm değişim bu. Tekrardan mutlu olmaya başladın ve bunu etrafına hissettiriyorsun. Çok güzel bir enerji veriyorsun dışarıya." dedi sevinçle. Sesinde bunu önceden fark etmemiş olduğu için bir burukluk da taşıyordu. Lakin ben de ona baktığımda endişelerinden gün geçtikçe arınan bir anne görüyorum. Nihayetinde bu beni daha da mutlu ediyor.
Güzel bir gün geçirmeniz temennisi ile iyi çalışmalar dilerim...
-
Merhaba Hüseyin hocam;
Biliyorum size yazmayalı çok uzun zaman oldu. Aslında bu süre içerisinde bir çok olay da oldu denebilir. Lakin sanki üzerine konuşacak bir şey yok gibi hissettim. Sık sık yazmak istedim ama belkide ilk defa kendimi nasıl ifade edeceğimi bilemedim. Açıkçası bilmiyorum.
Son zamanlarda hemcinslerime karşı olan sapkınca düşüncelerim beni çok rahatsız ediyor. Terapilerimizden sonra yaşadığım o güzel hisler gün geçtikçe zayıfladı, kayboldu. Evet hala mastürbasyon yaparken karşı cinsi hayal ediyorum. Ama bu gerçekten çok zor. Zorlandıkça da her zaman olmasa da sadistçe fantaziler ortaya çıkabiliyor.Tam olarak sadistçe denilemez aslında. Lakin ondan ufak bir cüz denilebilir. Bir iki kere anal ilişki fantazim bile oldu. Sonrasında bana çok iğrenç geldi. Hatta şuan yazarken bile iğreniyorum.
Birde kadın çıplaklığı içeren pornografik videolara bakıyorum zaman zaman. Ancak erkek çıplaklığı olmamasına çok dikkat ediyorum. Ayrıca bir iki defa daha mastürbasyon konusunda haftalık sınırı aşmış olabilirim. Olabilirim diyorum çünkü tam olarak emin değilim. Zaman bir farklı akıyor son günlerde...
Tüm bunların ardından dün akşam bir erkeği düşünme raddesinde dolaşırken "Hayır!" dedim kendi kendime. Bunu yapamam. Artık hayatımı geri kazanmalıyım. Neticede yapmadım. Bu sefer terapilerimizden sonraki gibi etkili ve kolay olmasa da bir kaç haftaya kıyasla zorlanmadım.
Tabi bunları düşününce neden sizin bana daha önce "Eğer imkanın varsa her hafta gel. En azından başlangıç için... Sonrasında iki haftada bir..." dediğinizi anladım. Terapiler bir şekilde içimdeki iyi olma ateşini canlı tutuyordu. Sizinle her konuşmamın ardından bu ateşi güçlendiriyordum. Bir süredir sizinle konuşmayınca da sanki daha da zorlanmaya başladım. Ancak iyi haber haziran ayının ilk haftasında gelebileceğim inşaallah.
Ancak pes etmek yok. Arkadaşlarımla telefonla da olsa hiç olmadığım kadar sosyal sayılırım. Gerek liseden gerek üniversiteden bir çok arkadaşımla görüştüm. Buluşmak için sözleştik. Hatta bir instagram hesabı bile açtım. Tek maksadım sosyal çevremi genişletmek. Şuan için doğru ya da yanlış düşüncelerine girmiyorum. Yüzeyselde olsa sosyal ilişkiler kurmanın peşindeyim.
Sanırım yazacaklarımın hepsi bu kadar. İyi bayramlar dilerim size. Kendinize iyi bakın. En kısa zamanda görüşmek üzüre...
-
Merhaba hocam,
Öncelikle milli sporcu ile olan antrenmanım ve almış olduğum workshop eğitimi çok keyifliydi. Eğitimden sonra kısa bir süre de olsa acaba bu iş üzerine mi birşeyler yapsam diye düşündüm. Ancak geçiciymiş. Pazartesi günü adliyeye gitmemle birlikte hemen mesleğin havasına girdim. Oradaki durum netleştiği için bir iki büro ile de iletişime geçtim. Bu hafta yada önümüzdeki hafta bir yer ile anlaşmış olacağımı zannediyorum.
Bunun dışında Adliyeye gitmekle bile sosyallik meselesi çözülmüş oldu. Orada başka bir bayan stajyer ile tanıştık. Bir süre sohbet edip staj işlerimizi birlikte hallettik. Sonrasında belirli bir yere kadar yürüyüp ayrıldık. Aslında bunu önceden de yapabilirdim. Ama bir fark vardı. Önceden olsa belirli tabular koyarak kendisi ile iletişime geçerdim. Ancak bu sefer öyle yapmadım. Bir erkek olarak kendime o tabuları koymadan, erkeksi hislerle kendisi ile konuştum. Belki karşı taraf açısından hiç bir şey değişmedi. Ancak benim iç dünyamda her zaman kendime yaşatmaktan men ettiğim bir histi. A ve S ile olan ilişkilerimde bile...
İlişki demişken hatıralarıma size bahsetmediğim ancak bir iki flirt denemem daha geldi. Yani aslında bir şeyleri normalleştirmek adına çok şey yapmışım zamanında. Ama onlar duygusal anlamda bende birşeyleri harakete geçirmemiş olacaklarki zaman içerisinde unutmuşum gitmişler.
Zaman zaman annemle tartıştığımda oluyor. Bugün iş meseleleri yüzünden kendi kendine bir şeyleri evham yapmış. Saçma sapan sebepler, düşünceler... Beni asıl kızdıran evin içinde olmama rağmen benimle konuşmadan kendi kendine düşünmesi. Neticede biraz tartıştık. Sinirlendim. Saçma sapan konuştuğunu söyleyip odayı terk ettim. Sonrasında meseleyi uzatmadım. Kendisi ile de bir daha bu konuyu konuşmadım.
Ardından konuşmak için yengemi aradım. Onunla konuşurken aslında kafamdaki gitgel'in korkularımdan kaynaklandığını fark ettim. Bildiğiniz üzere Avukatlık çok sağlam, ayrıcalıklı bir meslek. Daha adliyede 2 gün vakit geçirmeme ve stajyer olmama rağmen o ayrıcalık o kadar hoşuma gitti ki, onun büyüsüne kapılmaktan korktum. Kibirlenmekten belkide... Hatta o kadar ki ne kadar keyif aldığımdan kimseye doğru dürüst bahsetmedim bile. Ancak yengem bunun bir hata olduğunu ve kibirle alakası olmadığını söyledi. "Sen bir emek verdin ve doğal olarak meyvesini yiyorsun. Bu senin hakkın. Bu ancak bu nimeti için Allah'a şükretmezsen bir kibir olur." dedi. Dedikleri mantıklı geldi. Sanırım ben kendime çok fazla yük bindiriyorum. Şimdi değer verdiğim insanlarla adleyede yaşadığım günü, hisettiklerimi paylaşıyorum.
Gelelim insanlarla sosyallik meselesine... Yakın zamanda sosyal medya hesabı açtığımdan bahsetmiştim. Gün geçtikçe arkadaş sayım artıyor. İşin ilginç kısmı hemen hemen hepsi bir anda benim ortadan kaybolduğumdan yakındı. Tabi soyadımı değiştirdiğim için sosyal medya hesabı açtığımda da beni bulan olmadı. Bir yandan güzel. İnsanlarla güzel ilişkiler kurmuşum. Herkes benimle tekrardan iletişim halinde olduğundan memnun. Henüz kimse ile dışarıda buluşma imkanım olmadı. Aslında bu sosyallik genelde benim de hoşuma gitmeye başladı. Sadece bazı zamanlar eski halime dönüyorum. Bir anda yerlerin altına girmek, kimseden haber almamak kimeseye haber vermemek istiyorum. Bazen sıkılıyorum insanlardan. Sebebini bilmiyorum. Sadece böyle oluyor.
Malum probleme gelirsek şöyle bir değişim fark ettim kendimde. Eskiden dışarıda kendi cinsimde olan ve beni cinsel anlamda cezbeden bir şey gördüğümde usulüne uygun bir şekilde kendimi sakınmazdım. Yani bakmak istiyorsam bakardım. Ancak şimdi öyle değil. Görüyorum ve bakmıyorum. Henüz sadece dışarıda böyle oluyor tabi. İnternette vs. görürsem zaman zaman bakmıyorum desem yalan olur. Ama bu benim iradem dışında karşıma çıkan şeyler.
Bir değişimde şu; kadınların fiziksel özellikleri her zamankinden daha farklı şekilde dikkatimi çekmeye başladı. Yani ben genelde çok dikkatli bir insan olduğum için her detaya dikkat ederim. Ama bu sefer kadınsı detaylar beni cinsel anlamda cezbetmeye başladı.
Mastürbasyon ve pornografi meselesine gelirsek... Mastürbasyon rakamsal anlamda bazen 4'ü buluyor. Günde 1 defa olayına dikkat ediyorum. Ve maalesef zaman zaman pornografi oluyor. Sadece kadın erkek ilişkilerinin olduğu içerikler bunlar...
Sanırım anlatmak istediğim her şey bunlarla sınırlı. Ayarlayabilirsem ve siz de uygun olursanız bu hafta geleceğim. Kendinize iyi bakın. Görüşmek üzere...
-
Merhaba hocam. 4. terapiden bu yana hissettiklerimi yazmak istiyorum.
Bu görüşmemizde yaptığınız bütün tespitler ben de hayranlık uyandırdı diyebilirim. Duygularımı tamamen yok ettiğimi söylediniz. Haklıydınız. Bende size güvenli alanımdan çıkmak istemediğimi söyledim. Ama bu konuşmadan sonra şöyle bir şey oldu. Her zaman hissettiğim ancak en derinlere gömdüğüm yüreğimin duygusal nidaları gün yüzüne çıktı. Sanki mevcudiyeti kabul etmek bile benim duvarlarımı yıkmaya başladı. Ve siz o duvarlara her yerden dokundunuz son terapide. Tabi bende bu değişim sürecini kesinlikle baskılamıyor kucaklamaya çalışıyorum mümkün olduğunca.
Bir de görüşmeden hemen önceki danışanınızın size güzel bir yakınlığı olduğunu fark ettim. Size şöyle dedi: "Korona var diye size sarılmıyorum." Sonra kendi kendime ben bunu asla yapamazdım diye düşündüm. Hayatımın diğer yerlerinde de hep böyle. Bir insana iyi bir fiiliyatta bulunmak istiyorum akabinde sorular kafamda sıralanıyor. Acaba beni yanlış anlar mı, zayıf olduğumu düşünür mü, kadınsı olduğumu mu düşünür ve daha binlercesi. En iyi ihtimal nereden çıktı bu der... Zihnimde iyi bir fiilin iyi netice alması ihtimali yok denecek kadar az. Ben de bunu yok sayıyor ve yapmayı tahayyül ettiğim şeyi yapmıyorum. Aslında sürekli kendimi duygusal olarak baskılayarak yaşıyorum. Ve neticesinde kendi esaretimi oluşturuyorum. Sanırım bundan büyük kötülüğü kimse bana yapamaz.
Tabi olaylar bununla da bitmiyor. Birde bunun tam tersi var. Başka bir insan bana iyi bir davranışta bulunduğu zaman kendimi hemen geri çekiyorum. Başlangıçta fazla samimiyet göstermişse, çok iyi davranıyorsa çoğu zaman o sorıları ben kendime soruyorum. Acaba bunu ne maksatla yaptı, benim duygusal zayıflığımdan yararlanmak mı istiyor... vb. Şimdilik ne yapacağımı, bu sorunu nasıl aşacağımı konuşmamış olsakta şunu yapmaya çalışıyorum: geçmişimde bir şekilde hayatımda olan insanlara şans veriyorum. Halbuki hiç hataları olmayan çok düzgün insanlarmış. Sadece benim önyargım dolayısı ile isimlerini bile öğrenmemişim.
Biliyorum bu yazım çok karmaşık oldu. Ama içim de öyle. Düşüncelerimi zar zor toparlayıp cümle haline getirebildim.
Güzel bir hafta sonu geçirin. En kısa zamanda görüşmek üzere...
-
Merhaba hocam,
Öncelikle dün yaptığımız terapiye ekseriyetle merak sebebi ile geldim. Acaba her hafta gelsem konuşacak ne var diye? Şimdi diyorum ki; iyi ki randevu almışım.
Bu terapimiz her zamankinden çok daha farklı geçti. Beni ilk defa bu terapide ve bir kaç defa eleştirdiniz. Yanlış anlamayın bu bir şikayet değil, aksine memnuniyet...
Bana söylediğiniz ilk şeyi yaptım. ...'nın benim babam olduğunu kabul ediyorum.
Sanırım bana yapmamı söylediğiniz en zor şey insanlar karşı örmüş olduğum duvarları yıkmak. İnsanların beni incitmesinden korktuğumu söylediğimde bu "mükemmeliyetçi ben" ile hiç uyuşmadı. Çünkü bana göre incinebilir olmak zayıflıktır. Hadi bu kadar zayıfım o zaman insanları beni incitecek kadar yakınıma almamalıyım. Bu duvarları her indirmeyi denediğimde pişman oldum.
Kendinize çok iyi bakın...
-
Merhaba hocam,
Dün 5. terapiyi yaptık. Bu terapide size mastürbasyon yaparken kadınları tahayyül etmekte zorlandığımı bu sebeple hiç yapmadığımı söylemiştirm. Çünkü pornografiden de destek almamı istemiyordunuz. Neticede ne kadar sürerse sürsün yapabiliyorsan Kadın'ı düşün dediğiniz için bunu yapmaya karar verdim. Ancak başlamak istediğimde şunu fark ettim. Aslında mesele kadınları tahayyül etmemin zor olması ya da erkeklerin bana daha çekici geliyor oluşu değil. Asıl mesele beni hayalimde de olsa cinsel anlamda tatmin edecek kadın'ı bulamıyor olmam. Yani beğendiğim neredeyse kimse yok. Evet öyle birisi olsa muhtemelen zor tahayyül edeceğim yine ama yok.
Hal böyle olunca erkekle başlayıp kadına döneyim dedim lakin beceremedim. Erkekle başlayıp erkekle bitti. (Ben daima aktiftim.) Sonra ilk terapiden beri ilk defa bir erkeği hayal ettiğim için kendimi çok kötü hissettim. Üstelik sonuç size söylediğim gibi de inanılmaz tatmin edici değildi. Yani bir zevk uğruna bile diyemeyeceğim yarım bir netice için yaptıklarımı çöpe atmış gibi hissettim.
Dakikalar yaptığım işin pişmanlığı ile geçerken nihayetinde şunu tespit ettim. Benim şuan yaşadığım asıl sorun beğeneceğim kadın'ı bulmakta zorluk yaşıyor olmam. Yoksa geçtiğimiz haftalarda istisnada olsa bunu başarabilmiştim ve neticesinden de çok memnundum. Hani talihli olduğumu düşündüğümü söylemiştim ya, dün talihsizlik yaşamışım. Her ne kadar erkekleri beğenme hususunda daha aktif olsam da dün karşıma kendisini tahayyül etmeme sebep olacak adam çıkmasaydı yada çıkıp daha farklı şeyler giyiyor olsaydı dikkatimi çekmeyecekti. İnanıyorum ki tam tersi durum olsaydı ben yine aynı neticeyi alacaktım. Yani yarım bir netice...
Bu da aklıma başka bir soruyu getirdi: Neden yarım? Onunda cevabı şu; çok uzun zamandır şu anda çalıştığım gibi yoğun bir tempoda çalışmamıştım. Vücudum yorgun ve ben muhtemelen yorgunluğumdan dolayı istediğim başarıyı yakalayamıyorum. Yani dün yaptığım işi hafta sonu deneseydim muhtemelen bir kadını tahayyül etmiş olacaktım. (Kadınları beğenmek daha zor geldiği için olsa gerek vücut yorgunken hiç çekici gelmiyor. Ama erkekler öyle değil. Ancak bu sefer de netice yeterli olmuyor.)
Sanırım kendimi bu zor şartlara itmem mastürbasyon bağımlısı olmamdan kaynaklanıyor. Onu bir ihtiyaç gibi hissediyorum. Yoksa düşününce gerek erkek olsun, gerek kadın; her etkilendiğimiz kişi için mastürbasyon yapacak olsak toplumun ekseriyeti bağımlı olurdu.
En nihayetinde bir hatam oldu. Bunu kabul ediyorum. Ancak bu hata kendi bedenime fazla yüklendiğimi anlamamı sağladı. Kendime karşı çok acımasızca davranıyorum. Bunun neticesinde de istediğim verimi alamıyorum. Eskiden olsa bu verimi alamamak beni adeta yıkar ve buda daha fazla hata yapmama sebep olurdu. Genel anlamda terapilerimizin en büyük getirilerinden biri bu olsa gerek: Yaptığım hatalardan pişmanlık duyuyorum lakin bu işlerin daha kötüye gitmesine sebep olmuyor.
Terapimizi aldığım ses kaydından dinlediğimde onun üzerine de yazacağım. Şimdilik hepsi bu kadar. Görüşmek üzere...
Not: Bu yazıyı size göndermeden tekrar gözden geçirme fırsatım oldu. Okuyacak kişiler için bir ekleme yapmak istiyorum. Bu terapide ağırlıklı olarak annemle olan yoğun bağım ve bu ilişkide annemin yaptığı hatalar üzerinde durduk. Bunları sadece bu kadar anlatmakla yetineceğim. İlgilenen kişiler Joseph Nicolosi'nin Onarım Terapisi adlı kitabını okuyarak bir annenin eşcinsel bir erkek yetiştirmede ne payı varmış öğrenebilirler.
-
------------------------------------------------------------------------------------------
Merhaba hocam,
Yaptığım o iğrenç şeyden sonra hala kendimi cezalandırmaya devam ettim sanıyorum. Bu yüzden olacak ki başından sonuna kadar bana iğrenç gelen o ilişkiyi düşünerek kendi kendimi 3 kez tatmin ettim. Bu nasıl bir çelişki değil mi? Hem iğrendiğimi söylüyorum hem de…
Sonuncusundan sonra banyo yaptım. O esnada düşündüm. Evet, kendimden gerçekten nefret ediyorum. Artık hayatımda 13 yaşında yapmış olduğum şeyden daha fazla pişmanlık duyduğum bir şey var. Neyse ki bu sefer zararım yalnızca kendime oldu. Evet, çok mutsuzum. Ölmek; acıma son vermek için cazip bir ihtimal. Bu sadece işin kolayına kaçmak, ya da Allah’ın imtihanımı kolay kılması olurdu. Ben hep büyük şeylerin peşinden koştum dediğim gibi. Genç yaşta ölmek; istediğim şeylerin karşılığı olan imtihan değil, aksine Allah’ın rahmetini gösterdiği bir nokta olabilirdi. Kendi hayatıma son vermek de benim için asla bir seçenek olamayacağına göre, bir şekilde kendimi içine soktuğum bu durumdan çıkartıp kurtarmalıyım. Bu sebeple kendime acıma faslı bitti. Hayatım için tekrardan harekete geçmeliyim. Geçmişteki hatamın bedelini kendime ödettiğime göre ve dün yaptığım hata ile yalnızca kendime zarar verdiğime göre mesele artık yalnız Rabbim ve benim aramda. Demek istediğim hatam ne kadar büyük olursa olsun kul hakkında girmediğim için samimi niyetlerimle bunun üstesinden gelebilirim.
Bu hislerin yanında beni endişelendire bir husus var. Acaba bir hastalık kapmış mıyımdır? Böyle şeylere çok yabancı olduğum için ne nasıl olur hiçbir fikrim yok. Bu düşünce beni çok endişelendiriyor.
Yaşadığım o şeyin iki fiziksel etkisi oldu. İlki sık sık yaşadığım üşüme hissi. Üzerimde yeteri kadar kıyafet olmasına rağmen üşüyorum. İkincisi ise yemek yiyemiyor oluşum. Kendimi ne aç hissediyorum ne de midemde yemek barındırabilecek gücü görüyorum. En son dün sabah 8:30 gibi yemek yemiştim. O zamandan beri sadece su tüketebiliyorum. Hah birde aynaya baktığımda herkesin fark edebileceği ciddi bir enkaz görüntüsü var...
Bunun dışında ilginç bir şekilde kadınlar daha önce hiç olmadıkları kadar sıcak geliyor artık. Başından beri kadınlarda olacağını düşündüğüm soğukluk hissi meğer erkeklerde varmış. Kesinlikle aradığımın erkek olmadığına emin oldum artık. Acı bir tecrübe oldu ama en azından bunları öğrendim. Kadın artık çok daha sıcak ve samimi geliyor. Belki de bu olay seri katillerin birini öldürdükten sonra dine yönelmeleri gibi geçici bir durumdur. Ancak temennim öyle olmaması yönünde…
Bir an önce sizinle konuşmak istiyorum. Güzel bir gün geçirin…
-
Merhaba hocam,
Bir işe sahip olmanın en iyi yanı; birtakım meselelere takılıp kalmıyor insan. En azından enkaz görüntüsü sadece boş kaldığım zamanlarda yansıyordu yüzüme.
Yaşanan her şey için çok pişman ve üzgünüm. Sanki dün o iğrenç şeyleri yapan kişi ben değildim. Kendi rızam olmasına rağmen neden kendimi mağdur gibi hissediyorum? Belkide o ilişkiyi gerçekten istemediğim yüzümden anlaşılıyordu ama o bunu umursamadı mı?
Erkeklerle cinsellik bana çok tiksindirici geliyor o andan beri. Galiba bugün kadınlara daha bir erkeksi baktım. Kafam çok karışık. Şu sıra cinsellik bana uzak gibi... Sadece cinsellik de değil, eşcinselliğim hakkında bir süre okumak, araştırmak istemiyorum. Tek istediğim sizinle konuşmak. Buna gerçekten ihtiyacım var.
Yaklaşık 30 saatlik açlıktan sonra yemek yiyebildim. İlaveten artık üşüme hissi yaşamıyorum. Nasıl bir alakası var bilmiyorum ama yaşananlarla ilgili olduğunu düşünüyorum.
Anlatmak istediklerimin hepsi bu sanıyorum. Biraz karmaşık bir yazı olmuş olabilir ancak zihnim de öyle. Bir süre için idare edin. Kendinize iyi bakın. Görüşmek üzere...