Sevgili anneciğim,
sana bu mektubu değil de anlatacaklarımı yüzüne anlatmayı çok isterdim ama çok zor.Benim için değil de senin anlatacaklarımı anlaman çok zor yazarak belki de daha iyi anlayacaksın beni eğer yüzyüze anlatmayı tercih etseydim belki de hiç bir şey sormadan beni reddedip suçlayacaktın. Konuya nerden girsem bilemiyorum, benim yaşantım senin gördüğün kadar düzgün gitmiyor anne dışarıdan belki de hiç sorunum yokmuş gibi gözükebilir ama kocaman bir dağ kadar derdim var yaklaşık 15 yıldır ve bunca yıl tek başıma üstesinden gelmeye çalıştım ama tek başına çok zor tek yapabildiğim sadece daha ileriye gitmemek oldu buna da çok şükür diyorum . Anne benim cinsel tercihim çok değişik yani senin anlayacağın sapık dahası eşcinsellik evet şimdi bunu okuyunca surat ifaden çok değişti biliyorum ama durum böyle belki kalbin sıkıştı ama böyle anne çok çaresiz kaldım bu konuda hiç kimseye bir şey anlatamadım anlatsaydım biliyorum daha kötü olacaktı her şey sadece yaptığı Allah'a dua etmekti 15 yıl neler yapıp ta dua etmedim ki hep kendimi frenlemeye çalıştım ama yine de bu bela bana yapışmıştı evlenip yuva kurunca değişir dedim ama malesef, çocuğum olsun değişir dedim yine olmadı yani gitgide daha çok çıkmaza giriyordum daha ta iç dünyamda batıyordum hani sinirlisin diyorsun ya işte benim sinirim aslında kendime içinde bulunduğum durumdan kurtulamamak beni sinirli yapıyordu düşün herhangi bir işin yolunda gitmeyince insan geçici de olsa sinirli oluyor benimki de öyle işte 15 yıldır geçmedi benim sinirim çünkü kurtulamamıştım eşcinsellikten. Şimdi diyeceksin ki peki oğlum şimdiye kadar anlatmadın şimdi niye anlatıyorsun bunları evet anne şimdi anlatıyorum çünkü Allah'ın izniyle bir kurtuluş yolu buldum kendime internette kurtulmak ile ilgili bir çare arıyordum yine bir gün genel de bunu hastalık değil de genetik olduğu savunuluyordu sonra onarım terapisi adında bir kitap çıkmış onun altındaki bir psikoloğun yazısını okuduktan sonra değişti dünyam sadece benim o yazıdan sonra bulabildiğim 3 tane psikolog bunun hastalık olduğunu savunuyorlardı ve tedavi olabileceğinin ilk hamleyi yaparak randevu aldım ve şu anda 8. terapiyi de bitirdim nasıl gidiyor diyorsan çok şükür iyi gidiyor ama bunu gelişmesi hepimizin suçu olduğunu anladım anne senin,benim,babamın ve belki de ağbeylerimin çocukluktan gelişen bir sapkınlık anne hatırlıyormusun bilmem okulda hocam ergenlikle ilgili bir şey söylemişti bana da çok yabancı geldiği için sana sormuştum ulu orta herkes gülmüştü bende kendimi aşağılık hissetmiştim belki de hatırlamıyorsundur ama işte ondan sonra benim iç dünyam değişmiş yönlenmiş ben söylemiyorum heee doktorum söylüyor bunları biliyorum annecim kasıtlı yapmadığını ama orda daha farklı davranmış olsaydın belki de çok değişik biri olacaktım neyse cak,cık la olmuyor olmuş bir kere buda bir imtihan sonuçta bir dert verdi mi Mevla sebebini de yaratıyor önemli olan onu arayıp bulmak çok şükür ben bulduğuma inanıyorum.Annecim ne olur bana kızma sana yemin ederim ki bu yaşadıklarımı hiç içinde gelerek isteyerek yaşamadım çok acayip bir duygu bu ne olur anla beni ve ne olur affet seni her zaman çok seven oğlun......
14 Şubat 2010
