Gönderen Konu: Yolculuk  (Okunma sayısı 4602 defa)

Paronoid

  • Newbie
  • *
  • İleti: 28
    • Profili Görüntüle
Yolculuk
« : 28 Mayıs 2009, 05:38:59 ös »
                    ‘’Benim bir karıncada ulu nazarım vardır.’’demiş yunus emre.Aklına gelen en zor en çetin en uzun yolculuk nedir?Dünyayla kısıtlı kalma sakın belki gezegenler arası yolculuk diyeceksin.Ama güneş sistemleri arasında bile yolculuğa çıksan.Kendi içinde,kendini arama,benliğini bulma yolculuğunun yanında yalnızca birkaç adım kalır.
            
                     Bu yolculuk çok çetindir bir o kadarda tehlikeli ne dayanmak için bir ağaca yaslanabilirsin nede ayağını destek bir taş vardır.Hatta bu yolculukta madde aleminin güneşi bir mum kadar ışık vermez sana.Ve bu uzun yolculuğu çok kısa sürede tamamlamak zorundasın,bir ömürdür vakit.Attığın her adım senden gitmekte.Ararken kendini her adımında ,kendi yok oluşunu kucaklarsın
   
                      Maddi alemin ışığının sönük kaldığı bu yerde bazen bir sesin arkasına takılırsın,bazen de kalbinin gösterdiği patikadan hızla çıkarsın.Zaman olur  ki karanlıkta ayağın kayar.Diplere kadar etlerin parçalanıncaya,bacakların ve vücudunda yara bere morluk oluncaya kadar yuvarlanırsın.Ama sen kararlıysan bu yola baş koyduysan.Ayağının altından taş parçası değil toprak zemini çekseler havada asılı kalır yürürsün.Kalbinde kuşkuya,şüpheye yer vermeden Onun yolunda ona teslim olursan eğer uçurumları geçer,azgın nehirler üzerinde yürürsün.Ne ayağına batan dikenler nede sağını solunu çizen çalılar engellemesin seni.Nefs denen o vahşi hayvan o yolculuktaki tek rehberin olan kalbini parçalayıp yiyene kadar dövüşür seninle.
   
                      Dediğim gibi Ey yolcu,sen sadece kararlı olacaksın herkes bu yolculuğa çıkar .Kimileri nefs  denen o hayvana yem olur,kimileri ayağına batan dikenden dolayı oturup ağlar.Yanlış yola saparlar doğru diye seni çağırırlar.Çok az kişi tamamlar bu yolu diğerlerinin boş çabaları aksine.Sen  kararlılıkla azimle ona inanarak yalnız ondan yardım dileyerek,sadece kalbini,Aşkı kendine pusula ederek bulacaksın yolu.Susadığında Hz. Peygamber efendimiz,Mevlana,Yunus emre ,Şems-i tebrizi… ırmaklarının tatlı sularından içe bildiğince karnın çatlayıncaya kadar içeceksin.Acıktığında yanına aldığın azığın olacak kuran-ı kerim.Senin tek silahın elindeki keskin kılıcın olan iraden olacak,kendine  sahip olamazsan  seni kesebilecek olan kınının içinde
   
                     İşte yolcu çıkmak istediğin asıl yol budur beklide bilinen bilinmeyen en uzun yol,Bir sen varsın bir o ve birde aranızda kalbin var yanında onun haricinde yalnızsın…
   
                     Eğer inanırsa bu yola gerçekten baş koyduysan hangi yoldan nereye çıkarım,hangi yol ona gider diye düşünme hemen yola koyul dal önüne çıkan ilk yola çünkü yolcu gerçek inançla yürürsen her yola O’na çıkar…


23.05.09
Saat 23.12

Telefonu kapattım aklımda sadece yunus emrenin ‘’Benim bir karıncada ulu nazarım vardır.’’ Sözü yankılanıyordu.Okuduysan sonunda beklide ne alaka diyeceksin .Bunu sana ben söyleyemem bunu ancak kendi kendine söyleyebilirsin.
Ama şunu unutma kainat dediğin karmaşanın içindeki karıncada tüm o büyük görünen dünya ,evren,kainattan daha büyük hikmetler gizlidir.Sen gözünü dik ,sana göre toz parçasından küçük olan bu karıncaya.Çünki onda Onun büyük nazarı gizlidir…