Gönderen Konu: Eşcinsellerin günahlarının, intiharlarının bedelini toplum olarak nasıl öderiz?  (Okunma sayısı 1077 defa)

psikolog

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
  • İleti: 4077
    • Profili Görüntüle
Sadece insan…

Bu yazıyı okumaya başlamadan önce inandığınız bütün değerleri savunduğunuz bütün düşünceleri bildiğiniz tüm doğruları dışarda bırakmalısınız sadece bir insan evladı olarak okumalısınız.

Hikayenin başında dinibütün bir müslüman ve bir doktor adayı olarak başlamıştım hayata ve bildiğim beni ben yapan şeyler vardı bunlardan biri homoseksüel eğilimlerinden dolayı dini yaklaşımlara baktığımda gördüğüm şeyler ‘’ EŞCİNSELLİK ÜZERİNE KURANDA LANETLENEN BİR KAVİM VAR’’ ne kadar kolay değil mi ne kadar basit kestirip atıyorlar bir anda Allahın bütün lanetini üzerinize yığıyorlar kendinizi bir ucube bir pislik bir üretim hatası olarak görüyorsunuz ve daha sonra şeriatın uygulandığı ülkelere bakınca da ‘’idam recm ‘’ve Allah da benim ölmemi istiyor diye düşünmeye başlıyorsunuz. Ve tüm bunlar kaya gibi göğsünüze oturuyor nefesiniz kesiliyor her ne zaman bu konuda araştırma yapmaya kalksanız direk olarak karşınıza çıkan bu yaklaşımlardan dolayı ağlayarak göz yaşları içinde kapatıyorsunuz bilgisayarı.

Diğer taraftan ben aynı zamanda bir doktor adayıydım bir bilim insanıydım ve bilim dünyasında genel kabul gören ‘’Eşcinsellik who tarafından hastalık sınıflandırılmasından çıkarıldı bunun bir tedavisi yok gayet normal bir durum kabul etmelisin’’ buna da inanıyordum gerçeğin doğrunun bu olduğunu düşünüyordum. Oldukça fazla sayıda psikiyatriste gittim ve onarım terapisi Joseph nicolosi bunlardan bana bahseden hatta belki de bilen bile yoktu derdime ancak profesörler hocaların hocaları ancak çare bulur diye düşünüyordum öyle birisi yok ama.

VE DERİN BİR ÇARESİZLİK VE AHLAKİ YARGILANIŞ

Bu yükümü paylaşayım diye en yakın arkadaşlarımdan beni anlayabileceğini düşündüğüm bir dostuma ilk kez bu derdimi açtım o da dinibütün bir müslümandı üzerimde hissettiğim Allahın lanetini anlayabileceğini düşündüm ama yanılmışım.

Bu dostum benimle ilgilendi bana türlü tavsiyelerde türlü öğütlerde bulundu ‘’Allaha dayanacaksın kardeşim namazlarını asla aksatmayacaksın her gün kuran okuyacaksın asla gay porno izlemeyeceksin dini sohbetlerin yapıldığı yerlere gideceksin Allahın izniyle de bundan kurtulacaksın ‘’ reçetemi yazmıştı bu güzel dostum ne kadar iyi birisi daha sonra tokadı yemem gecikmedi ama..
Sohbetin bir kısmında o zamanlar aşık olduğum çocuktan bahsederken bu güzel dostum beni dinliyordu bana yardım ediyor gibi görünüyordu, ben anlatırken daha fazla dayanamadı ve tokadı bastı bu tokadı ‘’ kendime gelmem için atmış ‘’ yine bir iyilik canım benim size daha kötüsünden bahsedeyim bu kadar iyilik adı altında bu tokat gelince ben bu tokada karşı çıkmadım bu tokat da bir iyilik ve ben bu tokadı benimsedim ben buna layığım dedim şuan anlıyorum homofobinin de ne olduğunu o zaman anlayamamıştım.

Ve aradan 1 ay geçti geçmedi ilk intihar girişimim gerçekleşti okulun penceresine çıkmıştım pencereden hocam beni çekerken ağzımda sürekli şu sözler vardı ‘’bunu ben istemedim bunu ben istemedim bunu ben istemedim…’’ 

Gel zaman git zaman bu şekilde göğsüme kaya gibi oturan din ve bilim aradan 2 sene geçmesiyle ikinci intihar girişimimi getirdi ve bana bu mektubu yazdırttı …


Vasiyetimdir bu intihar mektubumu gören herkes paylaşsın artık benim durumumdaki insanların sesi duyulsun bir el bize uzansın artık evet bu yükü daha fazla taşıyamayacağım artık senelerdir benim neden doktor doktor gezdiğimi sanırım artık herkes öğrenmek istiyordur ben erkeklerden hoşlanıyorum nasıl oldu nasıl bu hale geldim bilmiyorum ama evet ben erkeklerden hoşlanıyorum ve tıp dünyası benim bu durumumu hastalık olarak görmüyor bundan dolayı bunun çaresini aramıyorlar ölümümün şuna hizmet etmesini istiyorum ben yandım ben kendi hayatımdan vazgeçtim ama benim durumumda çaresizce acılar içinde kıvranan canlara bir el uzansın artık eşcinsellik üzerine tıpta çalışmalar yapılsın tıp fakültelerinde ders olarak görülsün Amerika'daki las vegastaki birisi için evet bu bir hastalık olmayabilir ama ben müslümanım ve dinimi yaşamaya çalışıyorum benim inancımdaki birinin bu cinsel yönelimi kabul etmesi söz konusu olamaz hastalık yoktur hasta vardır ben hastayım bunu ben tercih etmedim canım annem canım babam ben evet erkeklerden hoşlanıyorum ama kimseyle bir ilişkim olmadı sizi utandıracak bir şey yapmadım ölümümün de bir anlamı var artık benimle gurur duymanızı istiyorum benim durumumdaki insanlara bir umut olması için ben yanıyorum ama bir mum misali ışık olmak için Allahında beni merhametle yargılayacağını ümit ediyorum hayatımın en büyük iyiliğini belki de ölümümle yapacağım bankadaki tüm 6 bin lira civarı olan paramı bir gün bir ferdi olup yeryüzüne iyiliği yaymak istediğim yeryüzü doktorları derneğine bağışlıyorum beni unutmayın ruhumu dualarla yad edin.


Artık benim kendi hayat üçgenimi kurmam gerekiyordu kendi dini anlayışımı kendi bilim anlayışımı ve dahası toplumsal çözümlerimi lgbt anlayışımı kendime yaşayabileceğim bir yaşam alanı kurmak zorundaydım.

Ve kendi ütopyam

Eşcinsellik ve islam üzerine araştırma yapanların dikkatini şu nokta çekti mi ?
Mezbep imamlarına göre eşcinselliğe farklı cezalar veriliyor ve Hanefi mezhebinin kurucusu din alimine göre devlet hangi cezayı uygun görürse
« Son Düzenleme: 22 Haziran 2022, 02:10:54 ös Gönderen: psikolog »