Gönderen Konu: Eğer eşcinsel olmasaydım, oyun bağımlısı Enes Kara olsaydım intihar eder miydim?  (Okunma sayısı 994 defa)

psikolog

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
  • İleti: 4076
    • Profili Görüntüle
Eğer ben eşcinsel olmasaydım, oyun bağımlısı Enes Kara olsaydım intihar eder miydim?
‌İntihar mektubunu ve videosunu dinledim ve izledim.Her psikolojik sorunun,bunalımın kaynağı olan aile, Enes Kara' nın hayatının ve intiharının da kaynağı.Benim ve Enes Kara' nın hayatı aynı değil lakin ikimizde aile problemini yaşamışız.Farklı aile yapıları farklı psikolojik hastalıkları doğuruyor.Benim aile yapım beni işin sonunda eşcinsel yaparken onun aile yapısı onu oyun bağımlısı yapmış.Aslında oyun bağımlısı olduğunu öğrenince hiç şaşırmadım.Çünkü daha 13 yaşındayken bununla alakalı ablamın bana verdiği bilgilerle bir yazı yazmıştım."Gerçek hayatta mutlu ve kendi olamayanlar sanal oyunlarla  mutluluğu arıyor sanal hayatta kendileri olmaya çalışıyorlar."Enes Kara'nın anlattıklarına bakınca  gerek aile gerek cemaat baskısının olduğunu gördüm. Oyunlara yönelerek bu baskıların olmadığı bir dünya bulmuş kendisi. Ailesi onu dinlememiş, onun haklarını gözetmemiş...Cemaat yurdu için anlattıklarına bakıyorum insan odaklı değil, aynı şeyler, aynı saate okuma yapmalar,
robot bir düzen...
Ateist olması zaten onu benle,ve hayatla ayıran özelliği.Ben de psikolojik ızdırap,ruhsal çöküntü yaşadım ama hamdolsun beni bu raddeye getirmedi lakin Enes Kara maalesef yaşadıklarını  baskısını din adı altında yapan aile ve cemaat yurdundan dolayı çektiği için ateistliğe sürüklenmiştir. Ailesi bunun hesabını nasıl verir bilmiyorum.
‌Benim ailemin sonucu olarak eşcinsellik farkedilir bir hastalık.Yani bir sorun olduğunu anlayıp beni çözüm, tedavi, terapi aramaya itti.Ama oyun bağımlılığı insanı terapiye,tedaviye götürecek bir net hastalık değil .Belki de Enes Kara bu arayışa bu yüzden giremedi.Doğrusu girmesi ,bir terapiye başlaması bu kadar baskı arasında mümkün olur muydu bilemem .
‌Ben intihar eder miydim onun yerinde olsam bilmiyorum ama 9. Sınıfta terapilerden bı haberken yaşadığım ruhsal çöküntü içerisindeyken arkadaşlarıma eğer ateist olsaydım annem öldüğü gün intihar ederdim diyodum.Beni bağlayan bir annem bir de iman vardı o zamanlar.Ne yazık ki Enes Kara nın ne annesi ne kardeşi bağlamış hayata.Gerçekten bir daha toplum olarak böyle bir acıyı yaşatmasın Allah. Eğer insanca değer verilseydi, geleceğe umutla bakacak bir ortam sunulsaydı, İslam zorbaca değilde kolaylaştıran ,müjdeleyen şekilde anlatılsaydı,ailesi kendisi hakkında karar vermesine olanak verseydi, toplum olarak çokça insanı tedavi edecek bir doktor, anne ve babasına maddi manevi fayda verecek bir evlat ,kardeşlerine örnek bir abi olabilirdi amaaa...
Gençliğinin baharında canına kıymasına vesile oldu hem ailesi,hem yurdu hem de gelecek vaat etmeyen devlet.
Çok yazık!