Son İletiler1
Eşcinsellik - Hayatlardan parçalar, hayata mektuplar (ziyaretçi karalama defteri) / Ynt: Eşcinseller ilişkilerde Sugar Daddy, Win win, Benefit gibi normal kabul edilir!
« Son İleti Gönderen: psikodinamik 26 Mayıs 2023, 02:49:37 ös »6. TERAPİ
Bir önceki terapiden çıktıktan sonra aile evime dönmek için yola koyulmuştum. Araya vize sınavlarımın da girmesi ile beraber yaklaşık 3-4 hafta terapiye gelmedim. Maalesef vize sınavlarının vermiş olduğu stres ve kaygı neticesi itibari ile 3 farklı partner ile ayrı ayrı cinsel ilişkiye girdim. Cinsel birlikteliklerimin kısa sürmesi, duygusallığa yer vermeme ve aktif rol üstlenmemden dolayı çok büyük tahribat oluşturmadı önceden yaşadığım ilişkilere binaen. Sınav sürecimi atlattıktan sonra üzerimde yaptıklarımdan dolayı pişmanlık oluştu. Tedavi sürecinde böyle bir kaçamağı yapmak beni ne denli etkileyecekti kestiremiyordum. Tekrar kaldığım yerden devam etmek üzere İstanbul'a 6. terapim için uçmaya karar verdim. Lafı çok uzatmadan hemen terapi terapi sürecine geleyim.
Bu seferki seyehatim benim için çok verimliydi çünkü; pek çok terapi gören eşcinsel bireyle görüşme fırsatı yakaladım ve aynı zamanda sürecimi anlattığım belgesel çekimlerine katıldım. Bu olaylar beni terapi bağlamında oldukça motive eden aşamalar oldu.
Terapiye başlarken aklıma takılan bir konu üzerine soru ile başladım. Bu aslında çok uzun zamandır aklımda olan bir konu olmasına rağmen önemsemediğim için soruyu sormayı ihmal etmiştim. Sorum ve merak ettiğim şey şu şekildeydi. “Küçük yaşlarda arkadaşlarım sürekli sağa sola işerlerken penislerini merak etmem ve benim de onlarla işeme hususunda çekincelerimin olması eşcinsel olmamı tetiklemiş midir?” Elbette çocuk yaşlarda iken sidik yarışlarının yapılması oldukça normal bir durumdur. Belli bir yaşa kadar bu tarz davranışlar erkek çocuklar arasında gözlenebilmektedir. Fakat bendeki durum daha farklı. Temelinde aileden kaynaklanan duygusal etmenler üzerimde penis fetişizmini doğurmaktadır. Hatta pek çok eşcinsel bireyde olan pisuvara işeyememe problemi uzun yıllar üzerimde oluştu. Kulağa komik gelecek belki ama ilk zamanlar pisuvara işemeye kalktığımda erekte oluyordum. Penis fetişizmini yenmek için üzerine çokça yoğunlaşmam gerekiyor elbette. Normal iki arkadaş birbirlerinin penisi hiç yokmuş gibi davranırlar. Benimde bunu indirgeyeceğim seviye dostluk olması gerekmektedir. Tabi bu olanların en temel sebebini söylemeden geçmekte olmaz.
Özgüven eksikliği bu olayları tetiklemektedir. Özgüven eksikliği kaygıyı tetiklemekte, kaygı fetişizme, fetişizm ise eşcinsel kimliğe dönüşmektedir.
Terapi devam ederken yeni tanıştığım Muhammed arkadaşım terapiye dahil oldu. Kendisi her ne kadar sevmese de tıp okuyor ve ilginçtir ki benim bölümüme ilgisi var. Tabi bunu ondan ilk duyduğumda baya bi kahkaha atmıştım. Aileden ortak noktalarımız olsada kendisi ile yaşanmışlıklarımız daha farklıydı. Konu terapistimin düşünce dünyamı yoklaması ve fikirlerimin ideolojik olup lgbt tutumumu test etmesi üzerine konuşma hormonlara gelmişti.
Elbette eşcinselliğin faktörünün ne genetik ne de hormonal yollardan oluştuğunu düşünmüyordum. Lakin hormonların davranışlarımız üzerindeki etkisi göz ardı edilemezdi. İşte bunlardan biri de yukarıda paylaştığım cinsel ilişkiye girme dürtülerimin tetiklenmesi idi. Fakat doğrudan testesteron veya östrojen gibi hormonlar literatüre göre eşcinsel yapar denemez ama cinsel azgınlık gibi davranışlarımızı hormonlar etkilemektedir. Bunun ideolojisini veya tutuculuğunu savunmak bana bir kazanç sağlamayacaktır. Kendi çapımda yaptığım literatür araştırmaları beni bu düşüncelere sahip olmamda pay sahibi olmuştur.
Kimseye bu hususta kenidimi ispatlama çabam bulunmamaktadır. Fakat terapistimin bu sorgulamayı yapması beni etkilemese de karşıt savlarım varmış gibi davranması üzmüştür! Karşımda ideoloji tutkunu babam oturuyormuş gibi hissettim! Fakat şu konuda terapistimin haklılık payı var; eğer ki terapi sürecine girmeseydim gelecekte, birkaç sene sonra kendimi eşcinsel aktivisti olabilme potansiyelini üzerimde görüyordum. Bu durumun oluşturduğum eşcinsel çevresinin payının büyük olduğunu da savunabilirim. Fakat terapi sürecimde elde etmeye başladığım başarılar hem beni hem de eşcinsel çevremi tersine çevirdi “ne hikmetse”. Terapistimin savunduğu sava göre hiçbir tarafta olmamamız gerekmektedir. Ocu veya bucu olmak bizlere yakışmamaktadır. Sadece kendimiz ne isek o olmamız gerekmektedir. Evet, özümüzü bulmak için kendimiz olursak ideoloji ve taraflara kendimizi kaptırmamış oluruz. Benzer ve aynımızın olması bize yakışmaz.
Terapi sürecimin ilerlemesi ile beraber kadınlara cinsellik olarak ilgi duymaya başladım fakat duygusal olarak halen yeterli ilerleme kaydedemedim. Artık duygusal boyutta ilerlemek için mesai harcamam gerektiğinin farkındayım. Fakat bunun için hangi yöntemleri izlemem gerektiği konusunda kendimi tam olarak keşfedemiyorum. İyileşme sürecinde bilinçaltımda yatan Talha, Yusuf, Toprak gibi kişileri farklı bir tarafa devşirmem gerekiyor. Bunu yapabilmek adına daha önceki yazılarımda belirttiğim Tayfun’un metodunu kullanmam gerekiyor. Arkadaşlık boyutuna indirgeme. Evet bunu terapiden sonra denedim hem de eski bir sevgilim ile.
Kendisi benim durumumu görünce çok şaşırdı. Enerjin, odağın artmış gibi cümleler sarf etti. Aşk boyutuna erişmiş sorunlu bir ilişkiyi arkadaş boyutuna evirebildiğimi görmek beni mutlu etti. Kendimi %30-40 oranında değişmiş hissediyorum. Bu durum motivasyonumu yükseltiyor. Evet değişimin farkındayım ve değişim kaçınılmaz bir gerçekliktir.
Bir önceki terapiden çıktıktan sonra aile evime dönmek için yola koyulmuştum. Araya vize sınavlarımın da girmesi ile beraber yaklaşık 3-4 hafta terapiye gelmedim. Maalesef vize sınavlarının vermiş olduğu stres ve kaygı neticesi itibari ile 3 farklı partner ile ayrı ayrı cinsel ilişkiye girdim. Cinsel birlikteliklerimin kısa sürmesi, duygusallığa yer vermeme ve aktif rol üstlenmemden dolayı çok büyük tahribat oluşturmadı önceden yaşadığım ilişkilere binaen. Sınav sürecimi atlattıktan sonra üzerimde yaptıklarımdan dolayı pişmanlık oluştu. Tedavi sürecinde böyle bir kaçamağı yapmak beni ne denli etkileyecekti kestiremiyordum. Tekrar kaldığım yerden devam etmek üzere İstanbul'a 6. terapim için uçmaya karar verdim. Lafı çok uzatmadan hemen terapi terapi sürecine geleyim.
Bu seferki seyehatim benim için çok verimliydi çünkü; pek çok terapi gören eşcinsel bireyle görüşme fırsatı yakaladım ve aynı zamanda sürecimi anlattığım belgesel çekimlerine katıldım. Bu olaylar beni terapi bağlamında oldukça motive eden aşamalar oldu.
Terapiye başlarken aklıma takılan bir konu üzerine soru ile başladım. Bu aslında çok uzun zamandır aklımda olan bir konu olmasına rağmen önemsemediğim için soruyu sormayı ihmal etmiştim. Sorum ve merak ettiğim şey şu şekildeydi. “Küçük yaşlarda arkadaşlarım sürekli sağa sola işerlerken penislerini merak etmem ve benim de onlarla işeme hususunda çekincelerimin olması eşcinsel olmamı tetiklemiş midir?” Elbette çocuk yaşlarda iken sidik yarışlarının yapılması oldukça normal bir durumdur. Belli bir yaşa kadar bu tarz davranışlar erkek çocuklar arasında gözlenebilmektedir. Fakat bendeki durum daha farklı. Temelinde aileden kaynaklanan duygusal etmenler üzerimde penis fetişizmini doğurmaktadır. Hatta pek çok eşcinsel bireyde olan pisuvara işeyememe problemi uzun yıllar üzerimde oluştu. Kulağa komik gelecek belki ama ilk zamanlar pisuvara işemeye kalktığımda erekte oluyordum. Penis fetişizmini yenmek için üzerine çokça yoğunlaşmam gerekiyor elbette. Normal iki arkadaş birbirlerinin penisi hiç yokmuş gibi davranırlar. Benimde bunu indirgeyeceğim seviye dostluk olması gerekmektedir. Tabi bu olanların en temel sebebini söylemeden geçmekte olmaz.
Özgüven eksikliği bu olayları tetiklemektedir. Özgüven eksikliği kaygıyı tetiklemekte, kaygı fetişizme, fetişizm ise eşcinsel kimliğe dönüşmektedir.
Terapi devam ederken yeni tanıştığım Muhammed arkadaşım terapiye dahil oldu. Kendisi her ne kadar sevmese de tıp okuyor ve ilginçtir ki benim bölümüme ilgisi var. Tabi bunu ondan ilk duyduğumda baya bi kahkaha atmıştım. Aileden ortak noktalarımız olsada kendisi ile yaşanmışlıklarımız daha farklıydı. Konu terapistimin düşünce dünyamı yoklaması ve fikirlerimin ideolojik olup lgbt tutumumu test etmesi üzerine konuşma hormonlara gelmişti.
Elbette eşcinselliğin faktörünün ne genetik ne de hormonal yollardan oluştuğunu düşünmüyordum. Lakin hormonların davranışlarımız üzerindeki etkisi göz ardı edilemezdi. İşte bunlardan biri de yukarıda paylaştığım cinsel ilişkiye girme dürtülerimin tetiklenmesi idi. Fakat doğrudan testesteron veya östrojen gibi hormonlar literatüre göre eşcinsel yapar denemez ama cinsel azgınlık gibi davranışlarımızı hormonlar etkilemektedir. Bunun ideolojisini veya tutuculuğunu savunmak bana bir kazanç sağlamayacaktır. Kendi çapımda yaptığım literatür araştırmaları beni bu düşüncelere sahip olmamda pay sahibi olmuştur.
Kimseye bu hususta kenidimi ispatlama çabam bulunmamaktadır. Fakat terapistimin bu sorgulamayı yapması beni etkilemese de karşıt savlarım varmış gibi davranması üzmüştür! Karşımda ideoloji tutkunu babam oturuyormuş gibi hissettim! Fakat şu konuda terapistimin haklılık payı var; eğer ki terapi sürecine girmeseydim gelecekte, birkaç sene sonra kendimi eşcinsel aktivisti olabilme potansiyelini üzerimde görüyordum. Bu durumun oluşturduğum eşcinsel çevresinin payının büyük olduğunu da savunabilirim. Fakat terapi sürecimde elde etmeye başladığım başarılar hem beni hem de eşcinsel çevremi tersine çevirdi “ne hikmetse”. Terapistimin savunduğu sava göre hiçbir tarafta olmamamız gerekmektedir. Ocu veya bucu olmak bizlere yakışmamaktadır. Sadece kendimiz ne isek o olmamız gerekmektedir. Evet, özümüzü bulmak için kendimiz olursak ideoloji ve taraflara kendimizi kaptırmamış oluruz. Benzer ve aynımızın olması bize yakışmaz.
Terapi sürecimin ilerlemesi ile beraber kadınlara cinsellik olarak ilgi duymaya başladım fakat duygusal olarak halen yeterli ilerleme kaydedemedim. Artık duygusal boyutta ilerlemek için mesai harcamam gerektiğinin farkındayım. Fakat bunun için hangi yöntemleri izlemem gerektiği konusunda kendimi tam olarak keşfedemiyorum. İyileşme sürecinde bilinçaltımda yatan Talha, Yusuf, Toprak gibi kişileri farklı bir tarafa devşirmem gerekiyor. Bunu yapabilmek adına daha önceki yazılarımda belirttiğim Tayfun’un metodunu kullanmam gerekiyor. Arkadaşlık boyutuna indirgeme. Evet bunu terapiden sonra denedim hem de eski bir sevgilim ile.
Kendisi benim durumumu görünce çok şaşırdı. Enerjin, odağın artmış gibi cümleler sarf etti. Aşk boyutuna erişmiş sorunlu bir ilişkiyi arkadaş boyutuna evirebildiğimi görmek beni mutlu etti. Kendimi %30-40 oranında değişmiş hissediyorum. Bu durum motivasyonumu yükseltiyor. Evet değişimin farkındayım ve değişim kaçınılmaz bir gerçekliktir.